Groetjes
Ann & Gino
maandag 30 september 2013
zondag 29 september 2013
VIDEO: Mama Lomeña en pups, uit de riool
Dit prachtige filmpje van mama Lomeña en haar pups willen wij graag met u delen. Het illustrateert perfect de rescuevisie van ACE/Shin... .
vrijdag 27 september 2013
donderdag 26 september 2013
GEZOCHT: baasje van Bobby
Hallo iedereen
Ik ben het baasje van Rintu (Spekske), bij ons sinds 10 juli 2013. Bij het bekijken van de site van ACE en meerbepaald van de rubriek Geluksvogels, botste ik op een hondje met de naam Bobby (28-8-2013).
Dit hondje lijkt als twee druppels water op onze Rintu (een broertje?). Ik zou graag in contact komen met de baasjes van Bobby om eventueel foto's uit te wisselen en iets meer te weten te komen over dit hondje. Zou het mogelijk zijn om contact op te nemen via Nini Moens?
Groetjes
Agnes
Ik ben het baasje van Rintu (Spekske), bij ons sinds 10 juli 2013. Bij het bekijken van de site van ACE en meerbepaald van de rubriek Geluksvogels, botste ik op een hondje met de naam Bobby (28-8-2013).
Dit hondje lijkt als twee druppels water op onze Rintu (een broertje?). Ik zou graag in contact komen met de baasjes van Bobby om eventueel foto's uit te wisselen en iets meer te weten te komen over dit hondje. Zou het mogelijk zijn om contact op te nemen via Nini Moens?
Groetjes
Agnes
woensdag 25 september 2013
Evert
Evert, het broertje van Emanuel
Ik ben een flink uit de kluiten gewassen jongen, eigenlijk al een echte kleine man. ;-) Sociaal met andere honden zoals mijn nieuwe broertjes Fausto en Bo en mijn echte broertje Emanuel.
Gisteren ben ik voor het eerst op bezoek geweest bij Emanuel, die heel lief tegen mij deed. Ik had hem niet direct herkend, maar hij mij wel. Het was dan ook geleden van zijn eerste dag in België dat ik hem nog gezien had en toen waren wij nog héél klein.
Ja, ik heb het hier goed. Daarom een flinke lik en een dikke aai voor alle medewerkers van ACE Charity omdat jullie dit hebben mogelijk gemaakt voor mij en al mijn lotgenoten.
Woef!
Ik ben een flink uit de kluiten gewassen jongen, eigenlijk al een echte kleine man. ;-) Sociaal met andere honden zoals mijn nieuwe broertjes Fausto en Bo en mijn echte broertje Emanuel.
Gisteren ben ik voor het eerst op bezoek geweest bij Emanuel, die heel lief tegen mij deed. Ik had hem niet direct herkend, maar hij mij wel. Het was dan ook geleden van zijn eerste dag in België dat ik hem nog gezien had en toen waren wij nog héél klein.
Ja, ik heb het hier goed. Daarom een flinke lik en een dikke aai voor alle medewerkers van ACE Charity omdat jullie dit hebben mogelijk gemaakt voor mij en al mijn lotgenoten.
Woef!
dinsdag 24 september 2013
Thirza (vroeger Enania)
Op 10 juli kwam ze aan op de luchthaven van Zaventem. De aankomst van de transportkooien, de herkenning, dat moment waarop je haar voor het eerst in de armen houdt, haar warme lijfje en geur: voor altijd blijft dit een mooie herinnering.
Thirza nam een voorzichtige start. Ze kwam voortdurend onderdanig om bevestiging vragen. Aanvankelijk zag ze in onze hond Indi een rivaal waarmee ze de aandacht en liefde moest delen. Maar ze werd sterker, nam toe in gewicht en ook het zelfvertrouwen groeide. Nu speelt ze met de bal, rent om het hardst met Indi en geniet van onze dagelijkse wandelingen.
Ze durft weer voluit hond te zijn. Ze begroet elke nieuwe dag met levenslust en uitgebreid geknuffel. Ze heeft haar plaatsje in de roedel gevonden.
Wanneer ik in haar mooie ogen kijk, vraag ik me vaak af: waar kom je toch vandaan? Waarom het dodingstation? Heeft iemand je ooit liefgehad? Maar ze lacht enkel naar me terug en nestelt zich vol vertrouwen op mijn schoot. Thirza heeft een minuscuul klein wit vlekje op het hoofd, als de lichte aanraking van een vingertop. Thirza...touched by her guardian angel.
Bedankt SHIN voor ons mooie meisje.
Ann
Thirza nam een voorzichtige start. Ze kwam voortdurend onderdanig om bevestiging vragen. Aanvankelijk zag ze in onze hond Indi een rivaal waarmee ze de aandacht en liefde moest delen. Maar ze werd sterker, nam toe in gewicht en ook het zelfvertrouwen groeide. Nu speelt ze met de bal, rent om het hardst met Indi en geniet van onze dagelijkse wandelingen.
Ze durft weer voluit hond te zijn. Ze begroet elke nieuwe dag met levenslust en uitgebreid geknuffel. Ze heeft haar plaatsje in de roedel gevonden.
Wanneer ik in haar mooie ogen kijk, vraag ik me vaak af: waar kom je toch vandaan? Waarom het dodingstation? Heeft iemand je ooit liefgehad? Maar ze lacht enkel naar me terug en nestelt zich vol vertrouwen op mijn schoot. Thirza heeft een minuscuul klein wit vlekje op het hoofd, als de lichte aanraking van een vingertop. Thirza...touched by her guardian angel.
Bedankt SHIN voor ons mooie meisje.
Ann
maandag 23 september 2013
Benson (vroeger Tomy)
Hallo dierenliefhebbers,
Zaterdag 14 september
Het is eindelijk zover: hij komt, hij komt; die lieve goede Benson (voorheen Tomy). Iedere dag heb ik zijn filmpje bekeken op de site van ACE in afwachting van onze grote ontmoeting op de luchthaven.
Ik heb een traantje weggepikt toen ik al die goede zieltjes zag arriveren. Hier is eindelijk hun geluk waar ze al zo lang op wachten. Hun gouden mandje volgepropt met liefde en aandacht.
Op 14 september 2013 voelde ik mijn hart bonzen in mijn keel, wat een gevoel, wat een euforie toen ik voor het eerst zijn kleine snoetje zag. Een snoetje dat me al snel deed voelen dat het goed zat.
Hierbij wil ik mijn dank en oprechte waardering tonen voor jullie fantastische organisatie. Dankzij ACE gaat iedere hond voor wie het voorheen nog onmogelijk was, toch nog een mooie toekomst tegemoet. Nobele doelen als jullie verdienen veel meer aandacht.
Ik neem alvast m’n petje af en wens jullie nog heel veel succes.
Vele groetjes
Isabelle
Zaterdag 14 september
Het is eindelijk zover: hij komt, hij komt; die lieve goede Benson (voorheen Tomy). Iedere dag heb ik zijn filmpje bekeken op de site van ACE in afwachting van onze grote ontmoeting op de luchthaven.
Ik heb een traantje weggepikt toen ik al die goede zieltjes zag arriveren. Hier is eindelijk hun geluk waar ze al zo lang op wachten. Hun gouden mandje volgepropt met liefde en aandacht.
Op 14 september 2013 voelde ik mijn hart bonzen in mijn keel, wat een gevoel, wat een euforie toen ik voor het eerst zijn kleine snoetje zag. Een snoetje dat me al snel deed voelen dat het goed zat.
Hierbij wil ik mijn dank en oprechte waardering tonen voor jullie fantastische organisatie. Dankzij ACE gaat iedere hond voor wie het voorheen nog onmogelijk was, toch nog een mooie toekomst tegemoet. Nobele doelen als jullie verdienen veel meer aandacht.
Ik neem alvast m’n petje af en wens jullie nog heel veel succes.
Vele groetjes
Isabelle
vrijdag 20 september 2013
Mona (vroeger Zina)
Beste,
We moesten vaststellen dat we de SHIN-dag gemist hebben, maar willen jullie toch graag laten weten dat Mona (voorheen gekend als Zina) het uitstekend stelt bij ons.
Sinds ze in juni aangekomen is, is ze een gezonde, vrolijke, actieve en uit de kluiten gewassen labrador geworden. Ze weegt inmiddels 30 kg en luistert al behoorlijk goed. Elke ochtend en avond maken we er een wandeling mee, en in het weekend gaan we ermee zwemmen als het weer het toelaat (veruit haar lievelingsactiviteit).
Hieronder vind je alvast enkele foto's om je er een idee bij te geven.
Groetjes & misschien tot volgend jaar,
Thomas, Chloé en Mona
donderdag 19 september 2013
woensdag 18 september 2013
Boemer (Pelu) en Sloeber (Alfie)
Hallo allemaal,
Ik ben Boemer (links) en begin oktober ben ik al een jaartje bij mijn baasjes. Sloeber is hier al een jaartje langer en ik heb nog een 'stokoude‘ broer Benji (17 jaar, hij komt uit Roemenië). Elke dag gaan we naar de hondenwei om te spelen met onze vriendjes, maar vooral om onze energie kwijt te geraken. Af en toe komt er een mensenkind (kleindochtertje) op bezoek die mij bijna doodknuffelt :). Dat vind ik niet altijd even leuk, maar ik ben dan heel braaf, want zij is nog maar twee. Ik ben supergelukkig met mijn baasje en mijn baasje met mij (pardon: ons :))!
Pootje van Boemer en Sloeber!
Ik ben Boemer (links) en begin oktober ben ik al een jaartje bij mijn baasjes. Sloeber is hier al een jaartje langer en ik heb nog een 'stokoude‘ broer Benji (17 jaar, hij komt uit Roemenië). Elke dag gaan we naar de hondenwei om te spelen met onze vriendjes, maar vooral om onze energie kwijt te geraken. Af en toe komt er een mensenkind (kleindochtertje) op bezoek die mij bijna doodknuffelt :). Dat vind ik niet altijd even leuk, maar ik ben dan heel braaf, want zij is nog maar twee. Ik ben supergelukkig met mijn baasje en mijn baasje met mij (pardon: ons :))!
Pootje van Boemer en Sloeber!
dinsdag 17 september 2013
Ice (vroeger Bonito)
Hallo iedereen,
Vorige zondag was ik aanwezig op de SHIN-bijeenkomst in Zoersel, samen met mijn adoptiehond Bonito (nu dartelt hij door het leven als Ice). Ik heb Fabienne daar ontmoet en zij vroeg me om wat foto’s van Bonito door te sturen. De fokker van Bonito moest door de crisis maar liefst vijf van zijn honden afstaan. Begrijpelijk dat dit voor hem niet gemakkelijk was. Volgens Fabienne vraagt de fokker nog regelmatig hoe het met zijn honden gaat. Daarom stuur ik deze foto’s. Misschien kunnen jullie die ook aan hem bezorgen?
Even de geschiedenis van Bonito:
Bonito, een afgekeurde politiehond, zat in opvang bij Els Vissers en ik had het geluk hem te mogen adopteren. In het begin was hij een magere, timide hond. Hij had last van een parasiet, giardia, maar na de nodige medicatie is hij er helemaal bovenop gekomen.
Toen hij bij ons aankwam eind april 2012, woog hij amper 20 kg en nu is hij een flinke kerel van 29,5 kg. We hebben hem eerst de rust gegeven om zich aan te passen aan zijn nieuwe thuissituatie. Hij kan het ook heel goed vinden met Zino, onze andere adoptiehond. Vanaf november 2012 zijn we dan gestart met de gehoorzaamheidstraining en hij deed het schitterend. Na amper zes maanden is hij geslaagd in zijn brevetproeven en in augustus heeft hij zijn eerste gehoorzaamheidswedstrijd met vlag en wimpel doorstaan.
Naast de gehoorzaamheidstraining doet Bonito het super met frisbee. Daarmee kan hij zich geweldig uitleven. Hij doet niets liever dan rondrennen, balletjes en frisbees vangen en terugbrengen. Een grote knuffelbeer, die dol is op spelen, aaien en kusjes. Hij is een heel rustige hond, die constant zijn baasje in de gaten houdt maar onmiddellijk verandert in een superactieve, speelse hond zodra zijn baasje een tennisbal of frisbee bovenhaalt. Maar bovenal is en blijft hij een echte Mechelaar, met een enorme “will to please” en een enorme affectie voor zijn baasje.
Mijn dochter en ik zijn dolgelukkig dat hij in ons leven is verschenen. Toen mijn eerste Mechelaar overleed, had ik nooit gedacht dat ik nog een hond zou vinden die hem kon overtreffen en toch hebben we die gevonden met Bonito. Kan een mens een overweldigende liefde voelen voor een dier? Ja, absoluut. Ik heb twee prachtige adoptiehonden en besef maar al te goed dat de liefde die je van hen krijgt onvoorwaardelijk is.
Hierbij vind je enkele foto’s van Bonito. Kan je deze ook aan Fabienne bezorgen zodat ze de foto’s kan doorsturen naar de fokker?
Nog even een vraag:
Volgend jaar zou ik graag op vakantie gaan naar de regio van Mijas en natuurlijk ook de refugio bezoeken. Maar ik zou ook heel graag de fokker van mijn lieve Bonito/Ice ontmoeten. Ik zou zo graag meer weten over zijn afkomst, eerste levensweken, waar hij daarna terecht is gekomen... . Zou dat mogelijk zijn?
Alvast heel hartelijk bedankt.
Lieve groeten,
Linda
Vorige zondag was ik aanwezig op de SHIN-bijeenkomst in Zoersel, samen met mijn adoptiehond Bonito (nu dartelt hij door het leven als Ice). Ik heb Fabienne daar ontmoet en zij vroeg me om wat foto’s van Bonito door te sturen. De fokker van Bonito moest door de crisis maar liefst vijf van zijn honden afstaan. Begrijpelijk dat dit voor hem niet gemakkelijk was. Volgens Fabienne vraagt de fokker nog regelmatig hoe het met zijn honden gaat. Daarom stuur ik deze foto’s. Misschien kunnen jullie die ook aan hem bezorgen?
Even de geschiedenis van Bonito:
Bonito, een afgekeurde politiehond, zat in opvang bij Els Vissers en ik had het geluk hem te mogen adopteren. In het begin was hij een magere, timide hond. Hij had last van een parasiet, giardia, maar na de nodige medicatie is hij er helemaal bovenop gekomen.
Toen hij bij ons aankwam eind april 2012, woog hij amper 20 kg en nu is hij een flinke kerel van 29,5 kg. We hebben hem eerst de rust gegeven om zich aan te passen aan zijn nieuwe thuissituatie. Hij kan het ook heel goed vinden met Zino, onze andere adoptiehond. Vanaf november 2012 zijn we dan gestart met de gehoorzaamheidstraining en hij deed het schitterend. Na amper zes maanden is hij geslaagd in zijn brevetproeven en in augustus heeft hij zijn eerste gehoorzaamheidswedstrijd met vlag en wimpel doorstaan.
Naast de gehoorzaamheidstraining doet Bonito het super met frisbee. Daarmee kan hij zich geweldig uitleven. Hij doet niets liever dan rondrennen, balletjes en frisbees vangen en terugbrengen. Een grote knuffelbeer, die dol is op spelen, aaien en kusjes. Hij is een heel rustige hond, die constant zijn baasje in de gaten houdt maar onmiddellijk verandert in een superactieve, speelse hond zodra zijn baasje een tennisbal of frisbee bovenhaalt. Maar bovenal is en blijft hij een echte Mechelaar, met een enorme “will to please” en een enorme affectie voor zijn baasje.
Mijn dochter en ik zijn dolgelukkig dat hij in ons leven is verschenen. Toen mijn eerste Mechelaar overleed, had ik nooit gedacht dat ik nog een hond zou vinden die hem kon overtreffen en toch hebben we die gevonden met Bonito. Kan een mens een overweldigende liefde voelen voor een dier? Ja, absoluut. Ik heb twee prachtige adoptiehonden en besef maar al te goed dat de liefde die je van hen krijgt onvoorwaardelijk is.
Hierbij vind je enkele foto’s van Bonito. Kan je deze ook aan Fabienne bezorgen zodat ze de foto’s kan doorsturen naar de fokker?
Nog even een vraag:
Volgend jaar zou ik graag op vakantie gaan naar de regio van Mijas en natuurlijk ook de refugio bezoeken. Maar ik zou ook heel graag de fokker van mijn lieve Bonito/Ice ontmoeten. Ik zou zo graag meer weten over zijn afkomst, eerste levensweken, waar hij daarna terecht is gekomen... . Zou dat mogelijk zijn?
Alvast heel hartelijk bedankt.
Lieve groeten,
Linda
maandag 16 september 2013
SHIN-DAG 2013: Budi
Aan Fabienne en alle SHIN-medewerkers,
Wat was het weer genieten op zondag 8 september, het zonnetje lokte dan ook weer veel volk op de been. Ook voor ons was het onze 3de SHIN-dag. Het weerzien met Fabienne en de vrijwilligers was zoals steeds aangrijpend en vol emoties bij het zien van zoveel gelukkige snuitjes.
Onze Budi is nu 2 jaar (17 juli 2011) bij ons en overal waar we met hem komen, staat hij op het voorplan. Hij is dan ook een allemansvriend. Als hij een andere hond ziet, staat hij op zijn twee poten rond te springen tot die bij ons is om ermee te spelen. Hoe groter ze zijn, hoe liever hij het heeft. Dan doet hij zijn twee pootjes rond de nek en likt hij hen, bij sommige kan hij eronderdoor lopen en dat vindt hij heel plezant. Gaan wandelen is het liefste wat hij doet, we zijn dikwijls nog maar vijf minuten thuis en als je dan opstaat, komt hij achter je aan en kijkt je met zijn deugnietenogen aan van: "Kom, zijn we terug weg?" Als we dan onderweg zijn, horen we nog steeds: "Zie daar, wat schattig, wat lief, wat ne mooie..." Ook vragen er velen nog steeds vanwaar hij komt, als we ACE of SHIN zeggen, gaat er bij sommigen toch een lichtje branden en andere mensen gaan direct thuis op de site kijken.
Ook wil ik langs deze weg Gerd Janssens nog eens bedanken voor de mooie foto's die ze van onze Budi heeft genomen op de SHIN-dag en waarvan ik er een paar zal doorsturen.
Vele lieve groeten en likjes van Budi & familie
.jpg)
Wat was het weer genieten op zondag 8 september, het zonnetje lokte dan ook weer veel volk op de been. Ook voor ons was het onze 3de SHIN-dag. Het weerzien met Fabienne en de vrijwilligers was zoals steeds aangrijpend en vol emoties bij het zien van zoveel gelukkige snuitjes.
Onze Budi is nu 2 jaar (17 juli 2011) bij ons en overal waar we met hem komen, staat hij op het voorplan. Hij is dan ook een allemansvriend. Als hij een andere hond ziet, staat hij op zijn twee poten rond te springen tot die bij ons is om ermee te spelen. Hoe groter ze zijn, hoe liever hij het heeft. Dan doet hij zijn twee pootjes rond de nek en likt hij hen, bij sommige kan hij eronderdoor lopen en dat vindt hij heel plezant. Gaan wandelen is het liefste wat hij doet, we zijn dikwijls nog maar vijf minuten thuis en als je dan opstaat, komt hij achter je aan en kijkt je met zijn deugnietenogen aan van: "Kom, zijn we terug weg?" Als we dan onderweg zijn, horen we nog steeds: "Zie daar, wat schattig, wat lief, wat ne mooie..." Ook vragen er velen nog steeds vanwaar hij komt, als we ACE of SHIN zeggen, gaat er bij sommigen toch een lichtje branden en andere mensen gaan direct thuis op de site kijken.
Ook wil ik langs deze weg Gerd Janssens nog eens bedanken voor de mooie foto's die ze van onze Budi heeft genomen op de SHIN-dag en waarvan ik er een paar zal doorsturen.
Vele lieve groeten en likjes van Budi & familie
SHIN-dag 2013: Diego
Hallo,
Wat een mooie dag alweer verleden zondag. Talloze honden en hondenvrienden, ECHTE hondenvrienden. Onze Diego onderging het allemaal heel rustig en kalm, dat is nu eenmaal zijn natuur… tot hij een Spaanse dame in het vizier kreeg. Hij stoof erop af en ze werd grondig afgelikt. Ze had hem dan ook bijna drie jaar verzorgd en dat was ie niet vergeten blijkbaar. Toch ook een mooi gebaar van Justitie om Frank Bomans een dag penitentiair verlof te geven. Ze hadden wel Julia meegestuurd, om hem wat in het oog te houden.
Groeten,
Hugo en Diego
Wat een mooie dag alweer verleden zondag. Talloze honden en hondenvrienden, ECHTE hondenvrienden. Onze Diego onderging het allemaal heel rustig en kalm, dat is nu eenmaal zijn natuur… tot hij een Spaanse dame in het vizier kreeg. Hij stoof erop af en ze werd grondig afgelikt. Ze had hem dan ook bijna drie jaar verzorgd en dat was ie niet vergeten blijkbaar. Toch ook een mooi gebaar van Justitie om Frank Bomans een dag penitentiair verlof te geven. Ze hadden wel Julia meegestuurd, om hem wat in het oog te houden.
Groeten,
Hugo en Diego
zondag 15 september 2013
SHIN-DAG 2013: Rintu (vroeger Spekske)
Lieve Fabienne,
We waren erbij, op de voor ons allereerste SHIN-dag in Zoersel! 't Was een geweldige dag. Ik heb je zien stralen met al die blije mensen, gelukkig met hun hondjes en ook al die gelukkige hondjes!
Die honden die jij waarschijnlijk in je armen hebt gehouden in Spanje! Het is uit dankbaarheid voor jou dat al die baasjes en hun adoptiehondjes er waren. En dankbaar, dat ben ik ook! De tijd was kort voor een gesprekje, zoveel mensen die je hun hondje wilden tonen; ik had nog zoveel vragen. Maar toen je onze Rintu (Spekske) nog herkende, sloeg mijn hart over van dankbaarheid! En zeker toen je vertelde dat Rintu het miserabelste hondje was die dag in het dodingsstation, ben ik blij en trots dat we juist hem geadopteerd hebben en hem goed gekregen hebben in gezondheid en gewicht. Ik heb maar van een ding spijt: dat we geen groter huis en tuin hebben om er nog een drietal in huis te halen vanuit Spanje.
Lieve Fabienne en team, wat een prachtig werk verrichten jullie ginder. Doe zo voort! Nog eens heel veel dank dat je onze schat redde van de dood! Ik hoop dat wanneer Rintu ligt te dromen, dat het van jou is en ook al een beetje van ons, en niet meer van die nare tijd die gelukkig achter de rug is.
Hartelijke groeten en tot de volgende SHIN-dag
Marc en Agnes Lejeune - Vanden Broeck uit Asse
en een ferme poot van Rintu (Spekske)
P.S: Zondag vroeg je me welk medicijn onze dierenarts geeft tegen kennelhoest. Om te beginnen een inspuiting met "Convenia" omdat dat onmiddellijk en langer werkt en dan 10 dagen "Ronaxan" (Tetracycline). Ik hoop je daarmee van dienst te kunnen zijn.
We waren erbij, op de voor ons allereerste SHIN-dag in Zoersel! 't Was een geweldige dag. Ik heb je zien stralen met al die blije mensen, gelukkig met hun hondjes en ook al die gelukkige hondjes!
Die honden die jij waarschijnlijk in je armen hebt gehouden in Spanje! Het is uit dankbaarheid voor jou dat al die baasjes en hun adoptiehondjes er waren. En dankbaar, dat ben ik ook! De tijd was kort voor een gesprekje, zoveel mensen die je hun hondje wilden tonen; ik had nog zoveel vragen. Maar toen je onze Rintu (Spekske) nog herkende, sloeg mijn hart over van dankbaarheid! En zeker toen je vertelde dat Rintu het miserabelste hondje was die dag in het dodingsstation, ben ik blij en trots dat we juist hem geadopteerd hebben en hem goed gekregen hebben in gezondheid en gewicht. Ik heb maar van een ding spijt: dat we geen groter huis en tuin hebben om er nog een drietal in huis te halen vanuit Spanje.
Lieve Fabienne en team, wat een prachtig werk verrichten jullie ginder. Doe zo voort! Nog eens heel veel dank dat je onze schat redde van de dood! Ik hoop dat wanneer Rintu ligt te dromen, dat het van jou is en ook al een beetje van ons, en niet meer van die nare tijd die gelukkig achter de rug is.
Hartelijke groeten en tot de volgende SHIN-dag
Marc en Agnes Lejeune - Vanden Broeck uit Asse
en een ferme poot van Rintu (Spekske)
P.S: Zondag vroeg je me welk medicijn onze dierenarts geeft tegen kennelhoest. Om te beginnen een inspuiting met "Convenia" omdat dat onmiddellijk en langer werkt en dan 10 dagen "Ronaxan" (Tetracycline). Ik hoop je daarmee van dienst te kunnen zijn.
SHIN-DAG 2013: Lexie (vroeger Divina)
Lexie (Divina) was een beetje overdonderd maar genoot van de rijstpap en de kappersbeurt en wil graag het prachtige handwerk promoten!
Knuffel aan iedereen...
Knuffel aan iedereen...
zaterdag 14 september 2013
dinsdag 10 september 2013
SHIN-DAG 2013: opbrengst kinderanimatie
Bedankt Veerle en haar team, .jullie deden het voortreffelijk!
Bedankt opa van Veerle!
Het Shin-team
_________________________________________________________________________________________________
Hallo iedereen,
Ik wou even vermelden dat de kinderspelletjes dit jaar €143 opgebracht hebben, hierbij komt nog een gift van mijn opa die 10 speelkaarten gekocht heeft (hij is nog jong van hart ;-)), dus een totaal van €193!
Namens het kinderanimatieteam van 2013, tijdens het gebeuren aangesterkt door drie nieuwe leden, mag ik zeggen dat het een onvergetelijke SHINdag was!
V.l.n.r. op de foto: Laura, Nico en Yinthe, Hanne, Magali, Veerle en onze mascotte Pifte -voorheen Pudding. Niet op de foto, maar zeker het vermelden waard: onze derde helper, Yaisa.
Bedankt opa van Veerle!
Het Shin-team
_________________________________________________________________________________________________
Hallo iedereen,
Ik wou even vermelden dat de kinderspelletjes dit jaar €143 opgebracht hebben, hierbij komt nog een gift van mijn opa die 10 speelkaarten gekocht heeft (hij is nog jong van hart ;-)), dus een totaal van €193!
Namens het kinderanimatieteam van 2013, tijdens het gebeuren aangesterkt door drie nieuwe leden, mag ik zeggen dat het een onvergetelijke SHINdag was!
V.l.n.r. op de foto: Laura, Nico en Yinthe, Hanne, Magali, Veerle en onze mascotte Pifte -voorheen Pudding. Niet op de foto, maar zeker het vermelden waard: onze derde helper, Yaisa.
SHIN-DAG 2013: Emanuel
Beste,
Hierbij enkele foto's van Emanuel op zijn eerste SHIN-dag in Zoersel. Hij voelt zich hier duidelijk al helemaal thuis.
Het was een prachtige dag, net zoals in Maasmechelen. Goede organisatie, prima locatie en mooi en origineel decor. Proficiat.
Ter informatie: Emanuel meet 64 cm schofthoogte en weegt 24,5 kg. Een flinke jongen en één brok energie.
Cools Guy en Hilde Jadot
Hierbij enkele foto's van Emanuel op zijn eerste SHIN-dag in Zoersel. Hij voelt zich hier duidelijk al helemaal thuis.
Het was een prachtige dag, net zoals in Maasmechelen. Goede organisatie, prima locatie en mooi en origineel decor. Proficiat.
Ter informatie: Emanuel meet 64 cm schofthoogte en weegt 24,5 kg. Een flinke jongen en één brok energie.
Cools Guy en Hilde Jadot
maandag 9 september 2013
zondag 8 september 2013
dinsdag 3 september 2013
Tess (vroeger Julieta)
Dag iedereen,
Hierbij wil ik jullie graag laten weten hoe het met mij en mijn nieuwe thuis gaat. Jullie noemden mij Julieta, en mijn leventje heeft aan een zijden draadje gehangen. Maar ik ben een vechter en dankzij jullie goede zorgen ben ik er helemaal bovenop gekomen.
Op 6 augustus maakte ik de grote reis. Mijn nieuwe baasjes stonden ongeduldig en vol emotie op mij te wachten. Ik werd helemaal platgeknuffeld en was een beetje bedeesd en verlegen. Intussen ben ik al ruim 3 weken thuis. Ik ben helemaal aangepast en ga nu als Tess door het leven. In mijn nieuwe gezin wonen nog andere hondjes en ik kan met hen allemaal goed opschieten. Ik vind het fijn dat zij mij ook vlug hebben aanvaard.
Mijn baasjes vinden mij dan ook een heel gemakkelijk hondje, ik kan met alles en iedereen. Wel heb ik wat stress in de auto, maar daar wordt rustig aan gewerkt. Ik ben ook al een keertje naar de dierenarts geweest om mijn tandjes te laten verzorgen. Geen probleem, ik heb nu een mooie colgatesmile! In bad gaan vind ik niet zo leuk, maar ja, dat moet af en toe ook eens gebeuren he.
Wandelen lukt prima. We zijn al enkele keren naar het bos geweest. Al die geurtjes opsnuiven vind ik heel leuk! Ook ga ik regelmatig mee naar oma en opa om daar naar de paardjes en geitjes te gaan kijken. Indrukwekkend allemaal! 's Avonds plof ik dan, samen met mijn nieuwe vriendjes, in de zetel. Doodmoe van al die indrukken. Dan hoor ik mijn baasjes vaak zeggen dat ze de juiste keuze gemaakt hebben en dat ze heel blij zijn met mij. Langzaam vallen mijn oogjes toe en dan droom ik dat al mijn Spaanse vriendjes ook een leuke thuis mogen vinden.
Namens mijn baasjes en mezelf: een dikke dankjewel aan SHIN, en tot 8 september!
Groetjes van Tess en de familie Smets
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Hierbij wil ik jullie graag laten weten hoe het met mij en mijn nieuwe thuis gaat. Jullie noemden mij Julieta, en mijn leventje heeft aan een zijden draadje gehangen. Maar ik ben een vechter en dankzij jullie goede zorgen ben ik er helemaal bovenop gekomen.
Op 6 augustus maakte ik de grote reis. Mijn nieuwe baasjes stonden ongeduldig en vol emotie op mij te wachten. Ik werd helemaal platgeknuffeld en was een beetje bedeesd en verlegen. Intussen ben ik al ruim 3 weken thuis. Ik ben helemaal aangepast en ga nu als Tess door het leven. In mijn nieuwe gezin wonen nog andere hondjes en ik kan met hen allemaal goed opschieten. Ik vind het fijn dat zij mij ook vlug hebben aanvaard.
Mijn baasjes vinden mij dan ook een heel gemakkelijk hondje, ik kan met alles en iedereen. Wel heb ik wat stress in de auto, maar daar wordt rustig aan gewerkt. Ik ben ook al een keertje naar de dierenarts geweest om mijn tandjes te laten verzorgen. Geen probleem, ik heb nu een mooie colgatesmile! In bad gaan vind ik niet zo leuk, maar ja, dat moet af en toe ook eens gebeuren he.
Wandelen lukt prima. We zijn al enkele keren naar het bos geweest. Al die geurtjes opsnuiven vind ik heel leuk! Ook ga ik regelmatig mee naar oma en opa om daar naar de paardjes en geitjes te gaan kijken. Indrukwekkend allemaal! 's Avonds plof ik dan, samen met mijn nieuwe vriendjes, in de zetel. Doodmoe van al die indrukken. Dan hoor ik mijn baasjes vaak zeggen dat ze de juiste keuze gemaakt hebben en dat ze heel blij zijn met mij. Langzaam vallen mijn oogjes toe en dan droom ik dat al mijn Spaanse vriendjes ook een leuke thuis mogen vinden.
Namens mijn baasjes en mezelf: een dikke dankjewel aan SHIN, en tot 8 september!
Groetjes van Tess en de familie Smets
maandag 2 september 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)