Opvanggezinnen vertellen

We hebben gevraagd aan onze opvanggezinnen om in hun pen te kruipen ...


Onze opvanggezinnen zijn ons goud waard.
Ze vangen onze Spaanse sukkeltjes op, alsof het hun eigen honden zijn.
De periode dat ze bij hun opvangmama- of papa verblijven, kunnen de honden bijkomen van hun verleden.  Het is heerlijk om een bang, verwaarloosd hondje te zien opgroeien in een warm gezin.
Ze fleuren helemaal op en leren het gezinsleven kennen.  Voor deze honden betekent dit meestal de springplank naar hun gouden mand.

Geniet van onderstaande getuigenissen en kijk naar al die leuke, geredde hondensmoeltjes.
Een ovatie aan onze opvanggezinnen ! 



Opvangmama Viviane vertelt :


Hier wat fotootjes van ROEL, nu Cooper genaamd.
Hij zat meer dan een jaar in het asiel, kwam dan bij mij in opvang, en na enkele weken werd Roel geadopteerd en woont nu in Utrecht. 
Roel was een buitengewoon superhondje, heel aanhankelijk en lief , zoals elke Podenco wellicht.
Menige traantjes zijn gevloeid als hij bij mij vertrokken is, maar zoals je kan zien, is hij de koning te rijk nu !  








Opvangmama Diane (75 jaartjes jong) vertelt :

Sinds bijna 7 jaren nu leef ik in Spanje,voor de hondjes van SHIN/ACE.

Ik heb me aangeboden als vrijwilliger bij SHIN lang voor ik vertrok, 

Hiervoor was ik 40 jaren lang Inspectrice bij Veeweide, ik heb mijn droomwerk hier verder gezet bij ACE SHIN,en dat met volle overgave.

Dag en nacht zet ik me in voor de viervoeters zonder kans, de oudjes, de zwakken en de hele grote, Mastins en rottweilers zijn mijn grote helden.

Thuis in Spanje heb ik steeds rond de 30 honden in huis, en dat doe ik met liefde en plezier, de vriendschap en waardering dat je van hen krijgt kan je bij geen mens vinden.

Daarom leef ik voor de dieren, zij zijn oprecht, direct en dankbaar uit hun hart, zonder schroom of gedoe, gewoon, echt.

Het is gewoon fantastisch en ik verzeker je, het houdt je jong,..gewoon doen !!!

Groeten Diane

Opvangmama Anja vertelt :

Hallo,

Hierbij mijn verhaal… opvang? Ja, maar ook adoptie ;-)

Ik ging opvang proberen. Ik heb een vrij grote roedel thuis en ik dacht dat het niet slecht was om één of twee opvanghondjes er bij te nemen. Een tussenstapje naar hun echte thuis.

Het moesten ook kleine hondjes zijn, de grootste is thuis kniehoogte en dat zou zeker een maximum zijn. Ik ging hier rekening mee houden wanneer ik mocht kiezen uit de lijst van urgente hondjes.

Zo geschiedde, ik koos er 2 die ik zou opvangen en die perfect in mijn roedel (en vooral mijn idee)pasten.

Jammer genoeg mocht eentje van die twee niet vliegen en de vraag werd gesteld of Guusje in de plaats mocht komen. Guusje was wel een groter hondje maar haar broers en zussen waren al (in opvang) naar België en het zou toch fijn zijn moest zij ook kunnen volgen.

Zonder na te denken, zei ik volmondig: ‘natuurlijk !’

U moet weten dat ik wel een zwak heb voor grotere honden maar mijn oma woont bij mij en zij heeft me aan het hart gedrukt om toch voorzichtig te zijn met wie er kwam, zodat ze niet zou vallen.

Ze is tenslotte al 95.

Guusje kwam, zag en palmde ons allemaal in. Eerst mijn kinderen en mezelf en nog geen 24u nadat ze was aangekomen zei mijn oma: ‘die doe je toch niet weg hé, Anja. Die niet, die moet blijven’.

Ik probeerde het concept van opvang er bij te halen, maar nee, iedere huisgenoot was betoverd, overtuigd door de charmes van (cross) podenco Guusje.

Het andere hondje heeft een prachtige thuis gevonden, het volgende kleine hondje ook al, maar Guusje, nee, die gaat nooit meer weg.

Voor wie ook instant verliefd wordt: haar zusjes Evi en Marit zijn nog ter adoptie !

Lieve Evi zoekt nog een baasje !

Knappe Marit nog ter adoptie !

Opvangmama Sarah vertelt :

Het begon allemaal 2,5 jaar geleden.

Ik woon niet ver van Nancy en patrick(shin verantwoordelijken)en zag hen steeds met nieuwe honden verschijnen op wandeling.Toen ze vertelde hoe dit allemaal kwam was ik enorm geïnteresseerd en ging wat info zoeken op de site,mijn besluit was snel genomen,ik wou ook hondjes opvangen.

Ik stuurde een mailtje en  snel kreeg ik antwoord en kwam Fien huisbezoekje doen om alles tot in de puntjes uit te leggen. Mijn huisbezoekje was goedgekeurd en al snel maakte ik een keuze uit zovele hondjes om op te vangen,een pupje Annemieke kwam aan op Zaventem,het was voor mij enorm spannend en emotioneel om daar op de luchthaven die kooien te zien toe komen.Ik nam haar onder men vleugels en zorgde voor nieuwe foto's en tekstje en al snel kreeg ze een nieuw baasje,afscheid nemen went nooit voor me maar als je dan hoort en ziet dat ze gelukkkig zijn geeft dat je nog meer moed om door te gaan.

Zo zijn er hier al een 20-tal vertrokkken naar hun gouden mandje.
Met mijn peuter en kleuter in huis is het altijd even afwachten hoe de nieuwe opvanger erop reageert maar steeds gaat dit fantastisch!
Dankzij SHIN heb ik er een paar geweldige vriendinnen bij en heel wat nieuwe leuke mensen leren kennen met allemaal dezelfde passie!
Ondertussen is mijn roedel wel beetje uitgebreid..hehe ja er zijn altijd zo van die honden die je niet meer kan en wil loslaten...en dat is met 2 van hen gebeurd,Rody en Trixi allebei 3jaar asiel achter de rug,maar schatjes van honden enorm!
Ik ben ondertussen 2x naar Spanje geweest om daar met de honden in het asiel te wandelen/spelen/knuffelen...ze zijn je zo dankbaar,het doet je wat!
Dus mensen aub probeer het,word opvanggezin,je wordt er in vastgezogen en het laat je niet meer los geloof me!

groetjes Sarah en co