Hello iedereen
Het is al weer lang geleden dat ik nog wat nieuws heb gebracht!!!!
Tja, alles gaat opperbest, elke dag kijken wij naar de evolutie op jullie site.
Vele hondjes, vele sukkels...wat ben ik blij dat ik er weg ben!
Ik heb het nu reuze naar mijn zin en tracht het nare Spanje maar te vergeten...na wat ik allemaal mee gemaakt hebt.
Overreden, dan op het nippertje gered uit Los Barrios...met 'n gebroken poot aan de dood ontsnapt.
En dan die grote operatie...ja ja jullie weten dat zeker nog hé, maar ja zo zijn er vele gevallen en zoooo vele hondjes die komen en gaan.
Na al die narigheden in mijn jong leven, maar toch met veel dank dat jullie mij gered hebben, heb ik het nu toch héél fijn...3 à 4 maal gaan wandelen, s'morgends en s'avonds lekker eten plus snoepjes en koekjes.Holala ik ben al serieus verdikt met al die goede hapjes, zal 'n beetje moeten opletten voor mijn lijn.
Lekker stoeien met mijn andere speelgenootjes 4 zusjes en nog 1 broertje en daarna lekker slapen op bed dicht tegen mijn mama.
Maar o wee als ik mijn mama niet in de buurt heb, dan ben ik zeer triest en dan durf ik wel eens blaffen hoor, mag niet maar ja ik ben dan zo triest.
Natuurlijk, de andere hondjes zijn wel daar maar ik moet mijn mama hebben!!! Gelukkig is ze zééééér zelden weg, want ze laat ons niet graag alleen.
Tof hé!!!
Ben ook op verlof geweest aan zee(zie foto), tja ik was wel blij maar toch was dat zand niet mijn beste vriend!!!
Mijn mama had al lang opgemerkt (vanaf januari 2008) dat ik 'n probleem had aan mijn vacht/huid. Na meerdere malen bij de veto zonder oplossing, is mijn mama met mij naar 'n speciale veto geweest 'n dermatoloog. Die wist onmiddellijk het probleem ik heb demodex, de veto zei dat ik dit had door mijn moeder...
Het is nu 'n maand dat mijn mama mij 2x per week 'n bad moet geven met paxcutol en 'n speciaal medicijn (beuh da's slecht hoor), dan gaat mijn koppie naar alle kanten,zo’n slechte smaak waah. De behandeling duurt 3 maand dus nog even volhouden. Dan zal ik 'n prachtige huid en haar hebben, want yorkies hebben haar natuurlijk!!!! Het gaat nu al stukken beter, de jeuk is weg en mijn haar blinkt al flink.
Hoe gaat het met Ann bij wie ik in opvang was, zij woont nu in Spanje heeft men gezegd, groetjes aan haar en een stevige poot.
Vele likjes aan Fabiënne, wij wensen haar veel moed toe.
Fijn dat zij de strijd niet opgeeft en al die arme sukkels redt,
ik ben in iedere geval erg dankbaar alsook mijn mama, dankzij Fabiënne leef ik nog, zij was mijn beschermengel!
Natte en grijze groetjes vanuit Brussel en vele likjes voor een ieder die voor mij gezorgd hebben.
Ik heb nog veel te vertellen, maar ik laat nog wat plaats voor de andere hondenstories.
Dàààààg en tot ziens
Toby/Victorio en ook Must, Shana, Zarko, Zoë en Vicky en mama Sonia
PS Ben vergeten te zeggen dat ik geadopteerd ben in oktober 2007, binnenkort 'n jaar, gaat razend snel...hoikes
Het is al weer lang geleden dat ik nog wat nieuws heb gebracht!!!!
Tja, alles gaat opperbest, elke dag kijken wij naar de evolutie op jullie site.
Vele hondjes, vele sukkels...wat ben ik blij dat ik er weg ben!
Ik heb het nu reuze naar mijn zin en tracht het nare Spanje maar te vergeten...na wat ik allemaal mee gemaakt hebt.
Overreden, dan op het nippertje gered uit Los Barrios...met 'n gebroken poot aan de dood ontsnapt.
En dan die grote operatie...ja ja jullie weten dat zeker nog hé, maar ja zo zijn er vele gevallen en zoooo vele hondjes die komen en gaan.
Na al die narigheden in mijn jong leven, maar toch met veel dank dat jullie mij gered hebben, heb ik het nu toch héél fijn...3 à 4 maal gaan wandelen, s'morgends en s'avonds lekker eten plus snoepjes en koekjes.Holala ik ben al serieus verdikt met al die goede hapjes, zal 'n beetje moeten opletten voor mijn lijn.
Lekker stoeien met mijn andere speelgenootjes 4 zusjes en nog 1 broertje en daarna lekker slapen op bed dicht tegen mijn mama.
Maar o wee als ik mijn mama niet in de buurt heb, dan ben ik zeer triest en dan durf ik wel eens blaffen hoor, mag niet maar ja ik ben dan zo triest.
Natuurlijk, de andere hondjes zijn wel daar maar ik moet mijn mama hebben!!! Gelukkig is ze zééééér zelden weg, want ze laat ons niet graag alleen.
Tof hé!!!
Ben ook op verlof geweest aan zee(zie foto), tja ik was wel blij maar toch was dat zand niet mijn beste vriend!!!
Mijn mama had al lang opgemerkt (vanaf januari 2008) dat ik 'n probleem had aan mijn vacht/huid. Na meerdere malen bij de veto zonder oplossing, is mijn mama met mij naar 'n speciale veto geweest 'n dermatoloog. Die wist onmiddellijk het probleem ik heb demodex, de veto zei dat ik dit had door mijn moeder...
Het is nu 'n maand dat mijn mama mij 2x per week 'n bad moet geven met paxcutol en 'n speciaal medicijn (beuh da's slecht hoor), dan gaat mijn koppie naar alle kanten,zo’n slechte smaak waah. De behandeling duurt 3 maand dus nog even volhouden. Dan zal ik 'n prachtige huid en haar hebben, want yorkies hebben haar natuurlijk!!!! Het gaat nu al stukken beter, de jeuk is weg en mijn haar blinkt al flink.
Hoe gaat het met Ann bij wie ik in opvang was, zij woont nu in Spanje heeft men gezegd, groetjes aan haar en een stevige poot.
Vele likjes aan Fabiënne, wij wensen haar veel moed toe.
Fijn dat zij de strijd niet opgeeft en al die arme sukkels redt,
ik ben in iedere geval erg dankbaar alsook mijn mama, dankzij Fabiënne leef ik nog, zij was mijn beschermengel!
Natte en grijze groetjes vanuit Brussel en vele likjes voor een ieder die voor mij gezorgd hebben.
Ik heb nog veel te vertellen, maar ik laat nog wat plaats voor de andere hondenstories.
Dàààààg en tot ziens
Toby/Victorio en ook Must, Shana, Zarko, Zoë en Vicky en mama Sonia
PS Ben vergeten te zeggen dat ik geadopteerd ben in oktober 2007, binnenkort 'n jaar, gaat razend snel...hoikes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten