Een verhaal dat aantoont dat opvanggezinnen, werkelijk hét verschil kunnen betekenen voor een verlaten hondje.
Waar een wil is, is een weg...de aanhouder wint !
Zegswijzen die hier echt wel toepasselijk zijn.
Bedankt Anne, Tania en Stefaan en natuurlijk...Belinda.
Wij wensen ieder van jullie het allerbeste toe en geniet van elkaar.
Groetjes, Fabienne
Anne vertelt :
"In februari 2014 toen Prutske vertrokken was ter adoptie was het tijd om een andere hond te kiezen... maar dewelke ?
De laatste opvanghondjes waren allen vrij snel vertrokken, plaats voor een andere hond dus.
Ik viel op Belinda, een Podenco van 6 jaar, gedurende jaren opgesloten in een klein donker hok, enkel af en toe los gelaten om te jagen. Belinda was een bange hond, ze wist niet wat een lief woordje of een liefkozing was, ze was doodsbang van mensen. Ze had van die prachtige Podenco-ogen, ik ben er voor gevallen, al zei ik bij mezelf dat ze geen kans had om geadopteerd te worden, een schuwe doodsbange hond, daar staat niemand voor te springen, gezien haar leeftijd ook, dat zou de zaak niet vergemakkelijken
.
Toch heb ik toen beslist haar op te vangen.
Op 14 maart kwam ze aan in Zaventem. Wat er op site stond werd bewaarheid, ze was zeer schuw, thuis aangekomen kroop ze in het verste hoekje van de woonkamer, onbeweeglijk, wanneer je nog maar naar haar toeging begon ze letterlijk te beven.
Hoe was het in godsnaam mogelijk, zo een mooie zachtaardige hond die zo bang was voor mensen ? Ze had duidelijk heel wat verschrikkelijke dingen meegemaakt, de littekens op haar kop waren getuigen hiervan.
Er was dus zeker veel werk aan de winkel om haar vertrouwen te winnen... In het begin moest ik ze in mijn armen nemen om haar te verplaatsen, met de leiband ging het totaal niet, ze was als versteend. De eerste twee dagen waren de moeilijkste. Drie maal per dag probeerden we te gaan wandelen en dat was duidelijk haar ding, ik denk dat de wandelingen haar het meest geholpen hebben. Telkens nam ik haar dicht bij mij om haar te aaien. Iedere dag ging ze er een beetje op vooruit, na ongeveer een maand voelde ze zich op haar gemak bij ons thuis. Ze was inderdaad een lieve, zachtaardige hond, ze had alle kwaliteiten, behalve die grote angst die ze had. Ik maakte een aantal filmpjes op youtube om te laten zien hoe ze echt was.
https://www.youtube.com/watch
https://www.youtube.com/watch
https://www.youtube.com/watch
Je moest haar enkel tijd geven, veel tijd geven om haar vertrouwen te winnen.
Wie was er bereid om haar die vele tijd te geven ?
Eind mei kreeg ik een telefoontje van een mevrouw die inlichtingen vroeg, het simpelste was natuurlijk een kijkje te komen nemen en zo kwamen Tania en Stefaan langs.
Belinda was als versteend, twee totaal onbekende, vreemde mensen die haar constant bekeken. Tania en Stefaan bleven de hele namiddag, we maakten een wandeling van een uurtje en kregen op het laatst bakken regen over ons heen... en als afsluiter had onze andere Podenco Fredje weer toegeslagen en kwam hij aangelopen met een jong konijn als trofee. Ik weet niet of het kwam omdat Tania vegetarier is maar ze was wel een beetje geschokt. Kwam daarbij dat ze twee katten als huisdieren hadden en ze natuurlijk bang waren dat dat problemen zou opleveren. Gelukkig had Belinda, net als Fredje, gelukkig geen problemen met poezen.
https://www.youtube.com/watch
https://www.youtube.com/watch
Belinda was echter nog steeds even bang, ze kroop in haar hoekje, ze konden haar zelfs niet eens strelen. Als je een hond wil adopteren, hoop je natuurlijk dat de hond tenminste een beetje interesse toont en een paar positieve signalen geeft, niet echt zoveel dus. Tania en Stefaan hadden begrijpelijkerwijs wat bedenktijd nodig...
Drie dagen later stuurde Tania een mailtje dat ze beslist hadden Belinda te adopteren en haar met open armen te ontvangen. Geloof me vrij, Belinda kon het niet beter getroffen hebben, een charmant koppel dat besloten had om haar de o zo nodige belangrijke tijd te gunnen !
Belinda is ongeveer drie en een halve maand bij ons gebleven. We hebben haar zelf naar haar nieuwe baasjes gebracht, het afscheid was niet gemakkelijk, maar als je dan een mooie brief en dito foto' s toegestuurd krijgt kan men alleen maar zelf gelukkig zijn, net als iedereen en niet in het minst Belinda zelf.
Zie de brief en de foto's van de baasjes van Belinda :
Dag Anne,
De grote geluksvogel in dit adoptie verhaal ben ik.
Belienda is super.
Met zo'n mooi dier mogen leven, dat maakt blij !
Springen, rennen, rollen en verstoppertje spelen, Stefan en ik doen allebei enthousiast mee!
Wanneer we eten, krijgen we theater : Ofwel zet Belienda het gezicht op van de meest hongerige hond in de wereld, ofwel verovert zij op meesterlijke wijze het bakje van de poezen...
Hoe dan ook, actrice Belienda steelt de show.
Marva is even gefascineerd door Belienda dan wij.
En Belienda vindt de aandacht van Marva geweldig.
Neusjes geven, doen ze vanaf het begin.
Maar de laatste tijd wil Marva met Belienda spelen. Zij loopt dan heel snel naar Belienda, die zich dan achter de struiken gaat verstoppen.
Als Marva dan hoog in de boom zit, komt dat rode snoetje weer te voorschijn, poepje omhoog, duidelijk plezier in de aandacht van baas Marva.
Ja, Marva is duidelijk de baas. Soms buigt Belienda heel onderdanig voor Marva.
De schrik die Fredje me bezorgde, is dus helemaal weg.
Ik noem Belienda 'hertendiefje'.
We zien met haar regelmatig een hertje in het bos.
En als zij bedelt, kijken we in de ogen van een hertje.
En zij is een echt diefje : Niet alleen van eten, het speelgoed van de poezen moeten we niet zoeken. Dat ligt wel in de mand van Belienda.
Maar zij is vooral een hertendiefje omdat zij ons hert (=dialect voor hart) gestolen heeft...
Belienda verdient dus zeker een plekje in de rubriek geluksvogel.
Samen met jou heeft Belienda van ons, gelukvogels gemaakt.
Anne, ik zeg dus merci merci merci!
Ik ben ook zo blij dat je weer twee snoetjes een kans geeft op een nieuw leven. Bedankt ook daarvoor.
Heel veel groetjes van Stefan en mij!
Natte likjes en vier pootjes van prinsesje Belienda.
 |
| Belinda nog in het asiel in Spanje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten