Bijna een jaar geleden adopteerden we Inka (nu Luca).
In het begin ging het heel moeilijk.
Je zag dat Luca wel heel blij was met haar nieuwe thuis maar ze was heel
onzeker.
Ze was heel onrustig en had verlatingsangst. Heel veel geduld en liefde was nodig om haar
rustig en gelukkig te krijgen.
Nu bijna een jaar later is ze een schat van een hond. Heel opgewekt, lief
en zo dankbaar!
In huis is ze heel rustig, ze geniet van het spelen in de tuin en
wandelen vindt ze fantastisch.
Ze volgt ons overal en is het liefst dicht bij ons.
Bekende gezichten begroet ze hartelijk maar van vreemde mensen blijft ze
bang.
Het is een grote schat die we niet meer kunnen missen!
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten