Deze week hebben we Nomad en Cedro zien heengaan. Nomad had ernstige hersenschade. Tijdens zijn operatie heeft de dierenarts moeten vaststellen dat het nooit goed zou komen en hij beter heenging. Cedro is het vierde hondje van Mairena Sevilla dat stierf aan ontbering, net als Oceana en Arek. Ook hen hebben we in onze handen zien sterven. Viva de betaalde instanties, de dodingstations, die betaald worden om dieren te tergen, te mishandelen en dan te doden, een onvoorstelbare schande. Hoe ouder ik word, hoe meer ik inzie dat het concentratiekampen zijn waar zieke geesten hun gang gaan en dan nog een grote macht krijgen, je behandelen als een stuk vuil, je vernederen en uitlachen omdat wij smekend op onze knieën deze hondjes willen redden, nadat zij ervoor worden betaald uiteraard. Het ergste dat ze me kunnen aandoen is een hondje dat je hebt gered dat sterft of dat je moet laten inslapen. Daar redden we ze niet voor... .
Er kwamen ook weer heel wat hondjes binnen: een grote Antonio, een kleine pruts, en het ging maar door. Heel veel mensen kwamen aan de poort, heel wat Engelsen ook die we moesten
teleurstellen. Boos en scheldend gaan ze dan weg, eentje liet zelfs bijna haar gevaarlijke Pitbull op me los. De hond was zo agressief dat het schuim op zijn bek stond en ik met volle
speed mijn Max veilig moest stellen. De telefoon staat niet stil: "Ik heb je nummer gekregen van ... (nog nooit van die persoon gehoord, maar goed)" en hoe graag we ook willen, we kunnen niet meer helpen. Onze refugio zit vol, we werken hard, we doen wat we kunnen en hoe erg het ook is, we hebben limieten, helaas... .
Een kleine blik, want alles kan je niet weergeven. Toch allemaal een fijne week gewenst... .
Groetjes
Fabienne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten