Nino en ik (Sali) genieten ondertussen nu al twee jaar van ons gouden mandje in België! We hebben het hier nog altijd ongelooflijk goed: we worden rotverwend en krijgen alles wat ons hartje begeert. Liefde en knuffels krijgen we hier in overvloed, onze baasjes houden net zoveel van ons als wij van hen!
Ons adopteren vinden ze nog altijd het beste idee dat ze ooit gehad hebben, zo goed zelfs dat we er dit jaar niet één maar twee (!) zusjes bijkregen: Kiki en Pippa! Kiki is al van half januari dit jaar bij ons, het was ocharme ijzig koud toen ze haar eerste stapjes in België zette. Die kou was ze echter vlug vergeten door de warme liefde die ze hier kreeg. Eerst was ik jaloers op haar hoor, want ik ben een echt moederskindje (bazinnetje Nancy is mijn mama nu), maar toen ik zag dat ik nog steeds in mama haar armen kon slapen 's nachts, ben ik dikke vriendjes geworden met Kiki. Nino, Kiki en ik noemen ze de drie musketiers: we zijn altijd samen en steken samen nogal eens kattenkwaad uit. We graven putten in de tuin, kruipen weleens onder de draad door naar de buren, blaffen soms de hele buurt wakker, zitten achter de poezen aan en komen af en toe binnengelopen zonder onze pootjes af te vegen net als ze aan het kuisen zijn. ;-) Onze baasjes kunnen dan al eens heel hard vloeken, maar als we ze met onze schattige oogjes aankijken en een lekje geven, is alles binnen de vijf minuten vergeten en vergeven.
Half augustus kregen we er dan nog ons tweede zusje Pippa bij. Was me dat verschieten toen ik haar zag, dat was net een waterrat! En weer was ik, maar ook Kiki, de eerste dagen fel jaloers, maar zodra we zagen dat er voor ons niets veranderde en ze ons nog altijd even graag zagen, hebben we er vrede mee genomen en spelen en ravotten we nu met ons vieren. Ondertussen is Pippa trouwens een mooi meisje geworden, ze heeft nu een heel andere pels gekregen. Volgende maand mag ze naar de kapper, dan gaan we nog lachen! ;-)
Grote broer Nino is onze bodyguard, hij beschermt ons, maar hij pakt ook altijd onze beentjes af! Als wij op ons gemak aan het knabbelen zijn, komt grote Nino naast ons janken om dat beentje te kunnen hebben (terwijl hij er zelf ook één heeft he!) en om van zijn gezaag af te zijn, geven we ons beentje dan maar af en pakken we gewoon het zijne.
Ik hoop dat er in het nieuwe jaar weer veel hondjes hun weg vinden naar een gouden mandje en dat het dierenleed daar in Spanje een beetje stopt!
We wensen iedereen van ACE de beste wensen voor het nieuwe jaar 2014 en doe vooral zo verder met jullie prachtige werk!
Dikke knuffels van vier supergelukkige hondjes
Sali, Nino, Kiki en Pippa
En vele kerst- en nieuwjaarsgroetjes van de fiere baasjes
Bruno & Nancy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten