Beginning November we adopted Gol, now his name is Golio. His age was 1 year and 3 months when he arrived in Brussels, where I was waiting for him at the airport. When I saw him the first time coming out his transport box, I was very surprised about his size. He looked bigger in reality than on the pictures on the website. He was chosen cause of his sad expression, we wanted to change this sadness into happiness: that was our challenge.
Even he was a ‘big’ dog, I was very happy to meet him. As of the first moment we met, he was wag one his tail. I will never forget the comment, of a passer-by, when we walked together to the car at the airport parking area: “Sir, you have a beautiful dog”. Golio walked like a proud “training horse” to the car. During the trip homewards he was very quiet, waiting for what was coming.
After a one hour trip, we arrived at his new home. All the doors in house were opened so he had the chance to check every corner in the house and the garden. Now three months later, I can say Golio feels great in his new environment. We live in a woody area, so a perfect place for him. His weight was 24 kg mentioned on the ACE website. After staying 4-5 months at the refuge in Spain and 3 months with his new family, he gained 8 kg. He has a healthy weight of 32 kg and every day he gets his medicines against leishmania, but he is doing very well, this is confirmed by the vet.
Very surprising is that Golio never pooped or pissed in house, he was a real gentleman from the start. ;-) Several times a day we let him out in the garden and he get’s as many as possible walks out into the woods on daily base. During his walk, we let him free as a bird. After two weeks we started with this. Maybe early after arriving in a new family, but I wanted to give him the trust. Since then, I never have to shout or run after him, he is a very loyal dog. From time to time, he sees a deer and starts to chase it or he inspects the bushes close to the path, but after a whistle, 20 seconds later he is back next to us. Golio is very social with other dogs, he always invite them to play. He is very gentle with kids, old or young, he loves everybody.
Of course Golio is still young and from time to time he is testing us too. He adores our bench, cause he likes to sit higher. He knows he is not allowed to do this, but when we are not at home, we know he is sitting there acting like a king. Once we even catched him in the kitchen on the table. As you can see, sometimes he is a little rascal, but this is the fun we have with Golio. To say in short, we are very happy to have him with us. Golio is the nicest and friendliest dog you can imagine, he will never hurt a fly.
We want to thank all the people who took care for him, especially the people from the refuge in Spain and the people who guided him to Belgium! Don’t forget Gol(io) is in good hands, don’t worry about this. We are even considering a second adoption, so they are with two to enjoy freedom in our woody area.
Kind regards,
Cristina, Gilles & kids
Ps : Sorry for this lousy picture, but I will send a few more of a playing Golio instead of a sleeping Golio.
Nederlandse vertaling:
Hier is wat nieuws in het Engels zodat alle vrijwilligers in Spanje en anderen hopelijk kunnen zien hoe hard we hen appreciëren!
Begin november adopteerden we Gol, zijn naam is nu Golio. Hij was 1 jaar en 3 maanden oud toen hij in Brussel aankwam, waar ik hem stond op te wachten op de luchthaven. Toen hij uit de transportbox kwam en ik hem voor het eerst zag, was ik erg verrast over zijn grootte. Hij leek in het echt groter dan op de foto's op de website. We kozen hem omwille van de trieste uitdrukking op zijn snoet; we wilden die triestheid in vreugde veranderen. Dat was onze uitdaging.
Ook al was hij een 'grote' hond, ik was blij om hem te ontmoeten. Vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen, was hij met zijn staart aan het kwispelen. Ik zal nooit de opmerking van een voorbijganger vergeten toen we samen naar de auto op de luchthavenparking wandelden: "Meneer, u heeft een prachtige hond." Golio wandelde zo fier als een gieter naar de wagen. Tijdens de trip huiswaarts was hij erg stil, wachtend op wat komen zou.
Na een rit van een uur, kwamen we aan bij zijn nieuwe thuis. Alle deuren in het huis waren geopend zodat hij de kans had om elke hoek in het huis en de tuin te ontdekken. Nu, drie maanden later, kan ik zeggen dat Golio zich goed voelt in zijn nieuwe omgeving. We wonen in een bosrijke omgeving, de perfecte plek dus voor hem. Zijn gewicht was 24 kg volgens de ACE-website. Na een verblijf van 4 - 5 maanden in de refugio en drie maanden bij zijn nieuwe gezin, kwam hij 8 kg aan. Hij heeft een gezond gewicht van 32 kg en krijgt dagelijks medicijnen tegen leishmanie, maar hij doet het goed, wat werd bevestigd door de dierenarts.
Zeer verrassend is dat Golio nooit in huis geplast of gepoept heeft, hij was een echte gentleman sinds het begin. ;-) We laten hem verschillende keren per dag in de tuin en hij krijgt zoveel mogelijk wandelingen in het bos op dagelijkse basis. Tijdens zijn wandeling laten we hem zo vrij als een vogel. Al na twee weken zijn we daarmee gestart. Misschien wat vroeg na nog maar net aangekomen te zijn bij een nieuw gezin, maar ik wou hem dat vertrouwen geven. Sindsdien heb ik nog nooit naar hem moeten roepen of achter hem aan moeten lopen, hij is een erg loyale hond. Af en toe ziet hij een hert en gaat hij op jacht of inspecteert hij de struiken dichtbij het pad, maar als ik eens fluit, staat hij op 20 seconden terug naast ons. Golio is erg sociaal met andere honden, hij daagt hen altijd uit voor een spelletje. Hij is ook lief met kinderen, jong en oud, hij houdt van iedereen.
Natuurlijk is Golio nog jong en soms test hij ons ook. Hij houdt van onze zetel, want hij zit graag hoog. Hij weet dat het niet toegelaten is, maar als we niet thuis zijn, weten we dat hij daar zit en zich als een koning gedraagt. Een keer hebben we hem zelfs betrapt op de keukentafel. Zoals je ziet is Golio soms een deugniet, maar dat zorgt voor plezier. Kort gezegd zijn we blij dat we hem in ons midden hebben. Golio is de liefste en vriendelijkste hond die je je kunt inbeelden, hij zou geen vlieg kwaad doen.
We willen graag alle mensen bedanken die voor hem gezorgd hebben, in het bijzonder de mensen van de refugio in Spanje en de mensen die hem begeleid hebben in België! Vergeet niet: Golio is in goede handen, maak jullie geen zorgen. We denken zelfs na over een tweede adoptie, zodat ze met twee van de vrijheid in het bos kunnen genieten.
Groetjes
Cristina, Gilles & kinderen
P.S: Sorry voor de slechte foto, maar ik zal er enkele sturen van een spelende Golio in plaats van een slapende Golio.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten