Wij, Norbert & Anita, Paquito (Arca-noah - Podenco) & vriendin Sweetypie ( A.C.E. Podenco) zijn net terug thuis van vakantie. We hebben een reis gemaakt met de camper doorheen Portugal, Spanje en Frankrijk en besloten een tussenstopje te maken in Mijas, om aldaar eens een kijkje te gaan nemen.
Het was snikheet, pff! Daar aangekomen merkten we dat het eigenlijk helemaal geen bezoekuur was. Toch maar even aangebeld, en een vriendelijke Engelse vrijwilliger kwam eraan. Hij maakte een uitzondering, dat mocht wel voor mensen die uit Belgie kwamen vond hij. Gelukkig voor ons!
We mochten eens rondkijken en hij gaf uitleg over hoe alles er in zijn werk gaat. Ondertussen werden we uitvoerig toegeblaft, elke hond wou wel wat aandacht.
Je kon zo zien dat er goed voor ze gezorgd wordt, al willen ze wel graag een vast stekje.
Degene die los mochten rondlopen, eisten allemaal een streeltje op. De kleinste was de allerdapperste, hij kwam geregeld eens zachtjes in onze kuiten knabbelen. Een Bodegero klampte zich vast aan mijn t-shirt en huppelde mee op zijn achterste pootjes, me ondertussen aankijkend met de liefste hondenoogjes die ik ooit gezien heb.Een Podenco kwam geregeld vrolijk voor ons ingesprongen.
Ondertussen maakten we ook kennis met Diane, een Belgische vrijwilligster. Allemaal mensen met een ongelooflijk hart voor dieren.
Fabienne hebben we spijtig genoeg niet kunnen ontmoeten, zij lag net in 't ziekenhuis. We hopen dat ze vlug beter is.
Het was HEEEL moeilijk om niet te zwichten voor nog een hond, we wilden ze allemaal wel, maar je moet de honden die je hebt toch nog voldoende kunnen geven. Tussen degenen die losliepen, was er wel een specialleke. Hij wou ook wel een aai, maar durfde niet zo goed dichtbij komen. Hij deed ons denken aan onze Paquito, waar we thuis drie weken voor nodig gehad hebben eer we hem konden aanraken en die nu zo 'n geweldige hond is geworden... .
Ik ben al eens gaan piepen op de site, maar ik vind hem er niet echt tussen. Het was een Podenco, maar donkerder van vacht, een combinatie van donker en ros-bruin. Hij was heel schichtig en had een guitige blik in zijn ogen.
Dan maar afscheid genomen nadat de vrijwilligers kennisgemaakt hadden met onze honden.
Bedankt voor de rondleiding, het was een speciale dag!
Nor & Anita.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten