Jakob (ex Uriël)

Lieve mensen allemaal,

Mijn naam is Jakob (ex Uriël) en ik ben op Zaventem aangekomen op 12 december laatstleden.

Mijn vorige baasjes konden niet meer voor mij zorgen en hebben mij, gelukkiglijk, bij Fabienne gebracht naar de refugio.

Iedereen was er zeer vriendelijk maar leuk is anders als je een thuis gewoon bent.

Er werd snel werk van gemaakt en ik kwam spoedig op de website van SHIN terecht. Toen ze daarvoor de foto’s maakten heb ik direct mijn jokers ingezet, het hoofdje recht omhoog en de pluimstaart de lucht in.

En toen kwam het allemaal in een stroomversnelling. Op  2 weken tijd zat ik in de kooi op weg naar de luchthaven van Zaventem.

Daar stonden mijn nieuwe papa en mama mij op te wachten tesamen met wat nu mijn grote broer is.

Ik ben een Bretoentje en Juul, die nieuwe grote broer, is een flink uit de kluiten gewassen Bretoen die ze ook via SHIN geadopteerd hadden in april 2011.

Bang hartje met zo een grote loebas voor mij.

Aanvankelijk keek hij even de kat uit de boom maar liet toch een paar maal merken dat ik maar een kleine indringer was. Hij werd direct tot de orde geroepen en heeft zich inmiddels bij de feiten neergelegd. Ik ben een lieverd en heb hem dat ook ten volle laten merken, daarmee bereik je veel meer hè.

Nu zijn we de beste maatjes, we spelen samen, maken hier fijne wandelingen, op tijd en stond een snoepje. Ik heb dan ook al een beetje gewicht bijgewonnen, wat zeker mocht. We zijn al zover dat ik ook achter op het bed mag slapen. Juul heeft er geen probleem mee, en ik ook niet.

Het is hier zalig. Er stond een grote kerstboom met lichtjes, mijn eerste Kerst in België. En ik heb ook al in de sneeuw gelopen !!!!

‘s Avonds kruip ik lekker tegen de mama aan in de zetel, ik bekijk haar eens met mijn Casanova-oogjes en dan smelt ze. Ik had de truuk rap vast.

Mijn mama heeft al lachend gezegd dat mijn naam misschien anders mocht zijn. Ze had een paar voorstellen in de zin van : Sproetje, Pluimstaart, Casanova, Hartendiefje, Swiffer. Gewoonweg belachelijk.

En ik moet hier op mijn tellen passen. Iedereen die langskomt, familie, vrienden en buren willen mij allemaal meenemen.

Dat ziet ge van ginder.

Nederlands zou een moeilijk te begrijpen taal zijn voor een Spanjaard, maar ik versta nu al alles wat ze hier zeggen. No problemas.

Mijn besluit staat vast ; ik ben hier en ik blijf hier.

‘k Had hen horen zeggen dat ze het grote lot gewonnen hadden in de Spaanse kerstloterij en dacht al dat de miljoenen Euro’s hier zouden binnenstromen maar dat was niet waar. Blijkbaar ben ik die eerste prijs.

Dank aan alle SHIN medewerkers voor de goede zorgen en nog een spetterend 2012 !

Dat er nog veel hondjes hun gouden mandje mogen vinden.

(Chris en Margriet Van Geel)