Toffeeke:

Toffeeke is sinds 24 november bij mij. Het is een fantastisch hondje, gehoorzaam, uiterst zacht van karakter en een grote knuffelaar, ondanks haar kleine gestalte. Ze was van het eerste moment volledig zindelijk, geen sinecure, want ik woon in een appartement, en moet telkens naar buiten in het park voor haar behoeftes, ik zette de eerste dagen, kranten, een dweil enz, maar het was allemaal niet nodig. Toffeeke heeft zich zeer snel aangepast, ik denk al na één nacht en een halve dag, ze is helemaal niet schuw, liep achter mij als een schaduw, dus dat is dan ook haar bijnaam geworden, Schaduw J..Nu is ze al zelfzekerder, ik kan al naar de badkamer gaan terwijl ze dan toch lekker in haar mandje blijft liggen, waarschijnlijk was ze wel onzeker door al de veranderingen in haar leventje. Ze schrikt wel snel, maar het duurt maar even (vooral buiten), ik denk dat dit ook wel zal beteren na verloop van tijd. Schuw naar mensen toe is ze helemaal niet.. Met de poes is er ook geen enkel probleem, ze negeren mekaar wel compleet, maar dat had ik ook verwacht, het zijn tenslotte oudere diertjes die niet met mekaar opgevoed zijn, dus als ze niet vechten en achter mekaar aanzitten ben ik al heel tevreden, en misschien komt de vriendschap nog wel.


Ook iets wat mij verbaasde, ze blaft dus niet. Als er iemand aanklopt of belt, is ze wel waaks, ze gaat naar de deur, begroet de bezoeker heel lief met kwispelstaartje maar heel ingetogen. Zijn de mensen heel enthousiast naar haar toe, dan gaat ze op haar rugje liggen om haar buikje te laten strelen, echt heel schattig om te zien. Ze wandelt super graag, loopt netjes mee maar niet te ver, dan wil ze naar huis. Of ze wat alleen thuis kan blijven zonder piepen en janken ed, weet ik niet, ik heb ze nog niet echt alleen durven laten, als ik weg moet gaat ze eventjes bij mij mijn moeder die in de buurt woont. De ene keer dat het gebeurde bleef ze dan heel de tijd voor de deur waken ocharme, alsof ik al heel haar leven haar baasje ben ( en dit al na 2 dagen!)


Het is echt een schat van een hondje, een droomhondje, zoals hier al zo vaak gezegd is, niet te geloven hoe zo’n diertje dan alleen en in een verre toestand van verwaarlozing op straat belandt. Ergens heeft Toffeeke een moment in haar leven een opvoeding gehad en verwend geweest, dat moet wel zo te zien , men zal het nooit weten en begrijpen. Gelukkig is ze gevonden en gered geweest door Fabienne en daarna verwend en verzorgd, ik denk niet dat het hondje het anders nog lang zou overleefd hebben.




Kortom, ik ben super blij met het Toffeeke, en hoop om toch de wereld van dit hondje te redden