woensdag 22 september 2010

Freeway

Ik heb me weleens in me hondenleven afgevraagd, of ik in me leven ook het geluk en aandacht zou mogen krijgen wat ik om me heen met veel van me "lotgenoten"zag gebeuren.

Al mijn honden vriendjes in Spanje kregen stuk of stuk nieuwe baasjes, zo zag ik vele vriendjes in El Rufigio vertrekken naar warme mandjes en zeer lieve baasjes en ik.............ik werd niet of nauwelijks opgemerkt.

Opeens mocht ik naar een lieve Opvang mama in Belgie, ze knuffelde met me, en had veel, nee heel veel geduld om me alles te leren wat een goede hond moet weten.

En opeens scheen voor mij ook een zonnestraaltje, want na 2 heerlijke maanden in Belgie kwamen er mensen uit Nederland naar me komen kijken of ik wel bij hun paste.
Nou ik deed me best hoor, van me bang zijn voor vreemde mannen had ik opeens geen last meer, wat was me toekomstige baasje leuk doordat hij zoveel koekjes gaf ,en me vrouwtje bleef me maar aaien , gewoon heerlijk die aandacht
Nu moest ik goed opletten dat als ze weggingen ze mij niet vergaten,dus steeds als me nieuwe vrouwtje even wegliep ging ik vlak achter haar liggen, zodat ze gewoon over me moest stuikelen zo zou ze mij vast wel opmerken.
En ja hoor ik mocht mee, op naar Nederland, heerlijk geslapen tegen me nieuwe baasje tot de Nederlandse Grens toen werd ik toch wel nieuwsgierig, maar we waren er nog niet werd mij verteld, ik zag dat me nieuwe baasje sliep en ben verder bij hem op schoot gaan liggen.

Eindelijk waren we thuis, en daar kwamen nog 2 honden aangelopen nl Fox die in Februari al bij me nieuwe baasje was komen wonen, en nog een leuke Beagle, eerst dus even buiten kennis maken en lekker wandelen.
Binnen ging het gelijk goed, tja moest even een plasje tegen de muur doen voor het geval ik de weg kwijt zou raken, maar ze hadden hier een heerlijke warme kussen voor me,zalig honden voer en ik had een thuis
En een baasje die me lekker aandacht geeft, een gezin bij wie ik altijd wel even een knuffel kan halen en gewoon lieve honden vriendjes
Nee ik mag wel spreken van dat ik ook eindelijk me gouden hondenmandje heb gevonden en bang, ehhhh nee ben nergens meer bang voor, alleen nog voor de fotocameraflits maar als dat alles is....

Oke lieve mensen die zoveel tijd en liefde in Spanje in mij hebben gestoken bedankt voor alles, maar met mij gaat het goed, ik mag wel zeggen dat me baasjes zeer maar ook zeer verliefd op me zijn en erg tevreden met me zijn.
Oja ik blijf wel gewoon Freeway heten ik luister namelijk te goed naar

Dus Poot van Freeway en Fox die je ook nog op de foto kan zien

Gr Hans, Ingrid
Brandon ,Brian
Fox, Freeway en Shailo

1 opmerking:

  1. dank voor jullie dierenliefde en proficiat met het nieuwe woefje !
    Marijke Devooght

    BeantwoordenVerwijderen