Yin Yang

Begin september kwamen we samen naar België

We waren zo bang

Alles was nieuw

aan alles moesten we wennen

niets dat we kenden...

Ons geheugen was eentje van pijn,

van honger en van ellende...

We werden heel ons leven opgejaagd

we werden beschoten

Nergens waren we welkom

nergens kregen we begrip...

We hadden elkaar

vertrouwden enkel elkaar

rekenden altijd op elkaar...

Ace droomde om ons samen de plaatsen

maar dat konden ze ons niet garanderen...

Toch het is ze geluk wij zijn bij elkaar

en niets kan dat ooit veranderen...

Ons vertrouwen was zo erg geschonden,

onze angst is zo groot

maar toch zetten we alle dagen

een stapje in de goede richting,

alle dagen werken we aan dat vertrouwen

Van de knuffels hebben we leren genieten

de zachtheid vinden we zalig...

We blijven dan wel op onze hoede,

maar we vertrouwen onze mama...

Als baasje weg is van huis

dan krijgen we onze streken,

dan zijn we nog iets minder bang

tvrouwtje heeft dan echt de tijd van haar leven

als ze ons ziet gek doen

die gekke poten die dan in het rond vliegen

die oren die alle kanten opdraaien

die achterpoten die onze voorpoten inhalen bij het rennen

het is echt zalig om zien zegt ze dan

ooit doen we dat wel eens als tbaasje ook thuis is,

maar nu nog niet, daar zijn we nog niet klaar voor

Stapje voor stapje, met alle geduld van de wereld

Alle dagen zijn we dankbaar dat wij één van de geredde zijn,

alle dagen denken we eens aan alle zieltjes die nog wachten

Konden we maar iets doen...

Wij zijn dankbaar als we 's avonds onze oogjes mogen sluiten

in de armen van 'tvrouwke

veilig en geborgen, zonder angst...

Nog even een likje aan 't vrouwke

en daar gaan de tranen van geluk

om onze dankbaarheid...

Alle mensen van Ace heel veel dank

want zonder jullie waren we verloren...

Yin en Yang...