Gisteren was ik zoals alle dagen aan het kijken op onze website.
Bij laatste nieuws weer beelden van honden die hun 10 dagen afwachten om te worden afgemaakt. Ik zal nooit wennen aan die beelden maar 1 beeld bleef heel de nacht spoken in mijn hoofd, namelijk van de graatmagere bijna kale podenco liggend in een koude mand, hoofdje teneer wachtend….. Ik weet, je kan ze niet allemaal redden maar God moest ik nu in Spanje zitten ik ging de podenco halen want die zit in mijn hoofd.
Tja ik ben gek van podenco’s, ik vindt ze gewoonweg prachtig… Spijtig genoeg heb ik 3 hondjes en met een verhuis in aantocht is een 4 e hond uit den boze.
Vandaag ging ik toch maar weer eens kijken naar het beeld van die podenco, ja waarom toch ik kan niets doen en wordt er alleen maar triester van… maar…
De foto was vervangen door een andere…
Podencootje stond nu met een tekstje in Fabienne’s dagboek. Zou zij hebben gevoeld wat ik voelde ? En heeft ze het arme schepseltje meegenomen ? God ik hoop het echt en als het zo is… Als ik een goed huisje heb gevonden voor Lena dan heb ik een plaatsje vrij en mag podencootje gerust bij mij in opvang komen…
Joke, opvangmama van Lena
Ook hier heeft het mij gepakt, de foto blijft op mijn netvlies gebrand.
BeantwoordenVerwijderenVraag me echt af of ze dit sukkeltje niet een kans willen geven.
Woorden schieten te kort, tranen prikken in mijn ogen, is ze nu echt niet meer te redden.
Weeral een leven dat zo moet eindigen.............waar moet dat heen ???
Connie & Tommeke
Hey
BeantwoordenVerwijderenIk als regelrechte podenco-gek (wat wil je mee 6 podenco's in huis) voel me echt verschrikkelijk bij het zien van die foto, ik zou dat beestje direct in huis willen nemen en alles geven wat het maar wensen kan...
maar helaas zijn er daar zovelen die zo nodig moeten geholpen worden...
Helaas kunnen we ze niet allemaal redden hoe hard we ook ons best doen... Stil word ik daar van...
Bij het zien van iedere foto van zo'n arm beestje neem ik één van m'n eigen schatten eens goed vast en denk ik aan wat van hen was geworden als ze niet gered waren geweest,en kan ik enkel maar tranen laten wegpinken...
Ik wou dat ik ze allemaal in huis kon nemen en dat ik die arme schatten kon redden van die apelanden, die niets voor die dierbare dierenlevens overhebben...
vicks en co...