Van Puli,Leon,Dina, Shula en lieve Angie..........

Hi,Folks

Lang geleden, hé? Sinds meer dan een maand zitten we hier midden de computerproblemen. Na 3 trouwe jaren van dienst werd mijn vrouwtje gemeld dat haar laptoppeke op sterven na dood is! dat zijn lappen, he. Ik heb nu een kwartiertje tijd om even wat van me te laten horen voor hij weer te warm loopt en voor uuuuren 'out of order 'is! Eerst even over de Leon,da manneke doet het goed, hij weegt reeds over de 15 kilo. Zijn temperament is nog steeds hetzelfde,hoor. Wanneer hij binnenkomt is hij meteen overal te gelijk. Iedereen die in zijn omgeving komt wordt uitbundig overompeld en belikt. Hij is duidelijk Nummero Uno bij ons, alleen.......NIET bij MIJN vrouwke! ah nee, wanneer hij te dicht komt dan duw ik mijn,toch wel robuuste lijf, tussen die twee! en als dat niet helpt dan laat ik mijn tanden zien.Dien krijgt bij mij geen kans, zenne, die witte gevlekte!!

Jammer dat er zo weinig bezoek kwam op onze NAIS kerstmarkt- tentoonstelling! Het was barslecht weer en dan op zondag die sneeuwstorm ,he. Maar wat wél zo leuk was ,is dat Shula en lieve kleine Dina erbij waren. Arme Dina die nog niet helemaal van haar akelige avontuur bekomen was kwam toch wel vinnig uit haar mandje gekropen wanneer de snoepjes uitgedeeld werden. En dan was er mooie , lieve Angie die op zondag het standje kwam openhouden. Moest zij een hondje zijn, awél ik zou weeral direct verliefd zijn, se! In de Gazet van Zurenborg is een groot artikel verschenen met een kolom over SHIN, mijn vrouwtje zal een exemplaar aan Linda van Steen laten bezorgen.

Nu nog vlug even over mezelf want ik voel dat dat masjien hier warm begint te lopen. Ik heb het weer aan mijn been, hé. Dat Leishmanidinges! Ik had een weekje mijn Allopurinol niet kunnen nemen en voila, het eerste was het 'brilletje' dat verscheen ,dan aan mijn oor en onmiddelijk daarna zag je het aan mijn achterpoten. Mijn vrouwtje is direct met mij op een drafje naar de dokter gerend om mijn bloed te laten onderzoeken.De dokter kwam af met zijn scheermes en ik dacht jà, toé maar......maak er nog maar een kale plek bij!! Ik wou zo 'n beetje protesteren,maar mijn vrouwtje zei dat ik me nu niet moest aanstellen, want het was "voor mijn eigen goed", dat zei ze! En jawél, na een paar dagen kwam de uitslag....even hoge waarden als zes maanden geleden!

Ik neem nu terug netjes mijn pilletjes. Tweevoeters zeggen steeds "wat een makkelijke hond, die neemt die pilletjes zomaar zonder toestand te maken in". Hàhà,die weten natuurlijk niet dat mijn vrouwtje er steeds een heerlijke lap saucisse omdraait. Ik zou gek zijn om dat te weigeren. En het is al beter, mijn kale plekjes zijn aan het verdwijnen. Alles wijst erop dat we het "monster" terug in slaap gekregen hebben! Nog even over Sara, lieve, mooie, zwarte Sara! Ik wist wel dat er iemand voor jou zou vallen. Weet je, mijn vrouwtje kon niet zwijgen over jou. Het is omdat ik nogal een jaloers beddebakske ben, anders denk ik dat zij je geadopteerd zou hebben.

Laat véél van je horen, hé?

AAN ALLE TWEE EN VIERVOETIGE SHINNERS : EEN LEUKE KERST EN EEN - ONDANKS -DE -CRISIS -EEN FORMIDASTISCH NIEUWJAAR!

Dikke knuf en duizend snuffen van PULI

REMEMBER.........BLACK DOGS RULE !!!!!!!!!!!!!