Waar moet ik beginnen?
Mijn hondje, liefje, schat, prinses op de erwt!Onze Albalien!Ze is geweldig!Ik wist het al vanaf het moment dat ik een foto van haar zag op deze site.Ik had eigenlijk mijn oog laten vallen op Temba, nu lees ik haar schrijnende verhaal...Maar het was niet zeker of Temba met katten overweg kon, en in haar geval zou dat betekenen dat als het NIET kon, ze terugmoest naar Spanje.Dat wilde ik en de stichting haar besparen.En nu lees ik dit over haar...afschuwelijk!Ik hoop dat er iemand is die haar wil adopteren, ze zal zoveel teruggeven!
Zo kwam ik dus op de site.Maar er moesten met dingen rekening gehouden worden.Ik heb een klein kind, een kat.Dat moest samen kunnen.Toen zag ik Roosje...Het was liefde op het eerste gezicht!
Zij hoorde bij mij!
En zo is ze bij me gekomen, mijn meisje.
Ik kan niet uitleggen hoe onze band is, we horen gewoon bij elkaar.Zij en ik.Ze is nu ruim 4 maanden bij me en het is alsof het nooit anders is geweest.Ik heb haar bijna altijd los, ze volgt me op de voet.Meestal vlak achter me; als ik plotseling stop botst ze tegen mijn kont!Als ik in de keuken bezig ben, wil zij er ook zijn.(Toen ik haar net had, piepte ze al als ik op de wc zat.)We hebben een open woonkamer, L-vormig met een open keuken, maar ze moet bij me zijn.Dus heb ik een hondenkussen onder de keukentafel liggen voor haar.
We gaan iedere dag wandelen op een groot veld, grenzend aan dat veld zijn 4 grote bossen.In feite kun je iedere dag een andere route lopen op hetzelfde terrein.Dit doet haar zoooo goed!Het is toch hetzelfde terrein, waar we iedere dag dezelfde mensen tegenkomen.De mensen die ze kent, rent ze tegenwoordig tegemoet op haar 'Alba-manier', dan danst ze!En ik bedoel ook echt dansen, dan huppelt ze op die persoon en hond af als een paard in dressuur!
Ik heb gehoord dat ze de lieveling van het veld is, iedereen ziet haar graag komen omdat ze zo bescheiden is.Als een hond naar haar gromt, dan rent ze weg en verschuilt zich achter mij.Ze zal zich nooit opdringen!
En ze is zo vrolijk!
Als ik zeg ' Ga maar spelen' rent ze als een idioot rond, slaat ze met haar grote poten heel voorzichtig naar de andere honden, laat ze zich plat vallen als een andere hond dominant is en zich wil laten gelden en heeft ze ronduit plezier!Als ze niet met de andere honden durft te spelen, moet ze mij hebben ;)Dan gaat ze recht voor me zitten en gaat ze pootjes geven, of ze legt haar poten op mijn schouders (sindsdien heb ik een 'wandeljas' haha!)Als mijn zoontje haar lastigvalt, geeft ze ook een pootje.Alsof ze wil zeggen 'laat me nou even'.Bescheiden, lieve prinses!Ik sta dus ook bekend als de 'vieste' persoon op het veld hahhaha!
Vanaf dag 1 was duidelijk dat Alba MIJN hond is.Ze richt zich alleen op mij.Ze vindt mijn zoontje en vriend ook lief, maar ze luistert alleen naar mij en speelt alleen met mij.(Ze wist eerst niet eens wat een hondenkoekje of stok/bal was, nu weet ze dat wel, en vindt zelfs een stok als ik hem weggooi en zeg 'zoek'!!).
Dat was een beetje sneu voor mijn zoontje, dus mocht hij van mij een hondje uit het plaatselijke asiel uitzoeken.Dat werd Pivo, een kleine terriërkruising.Hij speelt wel met mijn zoontje en is heerlijk onbevangen!
Sinds hij er is, voelt Alba zich ook zekerder.Door hem snapt ze wat hondenkoekjes zijn bijvoorbeeld.
e is zekerder geworden door hem.
Het is een lang verhaal geworden, maar korter kon niet!
Mijn meisje is zo bijzonder...
Ik vertel iedereen waar ik haar vandaan heb, geef iedereen de site want ik vind het geweldig werk dat jullie doen.Ik bedank jullie, en ik bedank stagiaire Roos in het bijzonder dat zij mijn hond heeft gered.Zonder haar had ik nu niet mijn hondenzielsverwant gevonden!
Het is verbazend hoeveel mensen nog steeds denken dat je niet weet wat je in huis haalt met een hond uit het buitenland.(Schijnbaar weet je dat wel als je een pup bij een broodfokker haalt?)Maar ik zal ons verhaal blijven vertellen en hopelijk vinden zo nog een paar hondjes een thuis!
Leontien
Fantastisch en zo herkenbaar. Van zulke verhalen genieten we telkens weer.
BeantwoordenVerwijderenConnie & Tommeke
Het doet zoveel plezier om dit te lezen, geeft weer moed om door te gaan... ben zo blij voor Alba en voor jou, dat jullie elkaar gevonden hebben... Mensen die er negatief over doen, zijn gewoon diegenen die het zelf nog nooit hebben ervaren. ze weten niet wat ze missen!! Groetjes, Jolien en Loeka
BeantwoordenVerwijderenHallo allemaal en bedankt voor de lieve berichten!
BeantwoordenVerwijderenHelaas gaat het momenteel niet zo best met mijn meisje...
Zaterdagnacht zijn we met spoed naar de dierenarts gegaan, ik was doodsbang voor een maagtorsie.
Dat was het gelukkig (nog) niet, maar ze is er wel preventief voor behandeld.
Het gaat nu iets beter maar ik maak me nog steeds enorm veel zorgen, ik kan haar echt nog niet missen en wil haar zo graag nog een paar fijne jaren geven!
Volgende week gaan we weer naar de dierenarts voor een echo van haar milt (die nu vergroot is) en om opnieuw haar bloedwaardes te testen ivm haar leishmania.
Dus wil iedereen heel erg hard duimen dat volgend jaar een mooi en gezond jaar wordt voor Alba?
Groetjes, Leontien