Puli en Leon samen bij de Indian Scouts

Jawél, het is gebeurd.

De eerste dag samen met de NAIS kids.

Het was een hele belevenis.

Hakata (Ann) kwam in de voormiddag aan met Leon. Dat was niet zomaar, hoor dagboek. Je weet toch dat ik Leon niet zo direct zag zitten toen hij aankwam met dat grote vliegmasjien.



Onze vrouwtjes hadden afgesproken om ons samen naar een "neutrale" hondenwei te brengen waar wij op onze eigen hondse manier mekaar eens goed konden leren kennen en onze rangorde bepalen. Zodra we in de wei waren gooide Meneer Leon alle remmen los en rende hij zowat aan 150 km. de wei rond.

Ikke niet hoor,ik nam het allemaal heel kalm op: een stapje naar rechts, twee naar links en dan wat gras eten. Ik dacht bij mezelf :" laat die knul zich maar uitsloven ik doe alsof ik het niet zie.".



Maar , tussen ons gezegd, in mijn binneste stond ik te popelen om mee te doen en opeens kon ik me niet meer inhouden en met een sprong ,een mustang waardig, wierp ik me in de race. Jongens,wat was dat fun! Leon is een echte circushond.

Hij sprong over mij, onder mij en was overal tegelijkertijd.Na een hele tijd ravotten werd ik moe. Leon ook,maar die wou dat niet toegeven. Net toen ik wou gaan liggen kwam hij weer met geweld op mij gesprongen, maar ik heb even mijn tanden laten zien en Leon snapte meteen wat ik bedoelde.

Net op dat moment kwam er een reuzegrote blonde scheper op de wei. Ik heb het niet op met honden die groter zijn dan ikzelf en ik liep vlug naar mijn vrouwtje toe. Maar de Leon niet, hoor. Die wierp zich onstuimig op dat grote beest en ik riep:"Leon,zijde gij ne Kamikaze, of wat?!?".



Ann heeft hem dan ook maar aangelegd. Na de middag kwamen de kids aan. Dat is altijd een supermoment voor mij. Leon keek wel wat verbaasd rond bij die drukte. Maar dan ontdekte hij onze konijnen,jongens ...ging hij toch pal voor dat hok staan en blàffen dat horen en zien verging. Na een half uur vond ik het welletjes en ik gaf hem een zware diepe "wràààààf" en Leon trok zich deemoedig terug.

Dat heb ik later op de dag nog een keertje moeten doen. Ah,ja, n'en hond moet toch aan zijn buren denken,hé? Toen hij de konijnen beu was ging hij maar op mijn nest liggen,maar dat is niet zo erg,ik heb er tenslotte twee beneden en één boven. Maar wat ik niet leuk vind is dat hij te dicht bij MIJN vrouwtje komt. Ik hou dat goed in het oog vanop mijn nest,hè.

Dan grom ik vervaarlijk en dan weet hij wel hoe laat het is. Mijn vrouwtje vindt dat niet leuk ze zei tegen me:"Maar Puli toch, ik dacht dat jalouzie een lelijke menseneigenschap is.Er is geen reden voor, hoor".

Ja, dat kan zij wel zeggen,maar je snapt toch wel dat ik nu haar , Hakata en de kids met hem moet delen. Da's wel even wennen ,hoor.



Volgende zaterdag vertrekken we voor 3dagen op tipikamp. Ben zèlf benieuwd wat dàt gaat worden. Ik hou je op de hoogte,zulle!

Lief dagboek, nog even dit: Leon is een ALLESETER.

Zijn menu van die middag: een lege vulpenvulling,twee eikels die al 5 jaar in een mand naast de haard liggen, uit de haard heeft hij het klokhuis van appel op een bedje van asse opgegeten en 2 ballen van mij.

Mijn baasje denkt dat Leon een heel interessante stoelgang gaat hebben.

Tot wederenschrijfs,

knuf en snuf van je PULI