maandag 18 augustus 2008

ODE

De horizon is in de morgenstond een oase van licht, lucht en hoop.
Lange rijen met gekwetste en opgegeven honden kijken dagelijks naar dat beloofde land en schikken zich vaak in een colonne richting die eindeloze massa!! De warmte van de hoop, zet ze vaak aan, met alle laatste kracht die ze in hun gekwetste lijfje hebben, de weg van dat natuurspektakel in hun dromen te volgen.
Veel te lange lange rijen, de stilte in hun lijfje, de leegte in hun oogjes, de aftakeling, maar de hoop!!!!
Veel krachtiger dan hun grootste vijand, de dood, bereiken ze ver voor die horizon, die handen die geloven in toekomst, de warmte die ze krijgen, de hoop die ze voelen, eindelijk een hond mogen zijn met toekomst en nu ver van die mooie horizon, langzaam aan vertrouwen in de mens mogen krijgen.Een gave waar heel veel mensen wat van kunnen leren!
Alles wat zich in hun herstel periode boeit en tooit, slaan ze op in hun geheugen en vergeten ze nooit. Juist door die toegereikte handen, vinden vele prachtige honden, na een lange periode van herstel en doorzettingsvermogen en wil om te leven, hun toekomst, hun horizon.
Fabienne en Dirk namens alle honden, die jullie een kans hebben gegeven,
DANK JE WEL!
Vele zullen de weg naar JULLIE horizon nog vinden.
Aukje

1 opmerking:

  1. Dat is mooi en daar kunnen wij ons volledig achterscharen.
    Puli en de NAIS kids

    BeantwoordenVerwijderen