vrijdag 7 november 2014

Tita's verhaaltje

Het is nu anderhalf jaar sinds de blijde intrede van Tita. 
Tijd dus voor een grondige evaluatie.

Juni 2O13 was de beslissing gevallen om een hondje te adopteren. 
De vereisten ? Rustig, sociaal, kindvriendelijk, poesvriendelijk, graag meerijden, alleen kunnen blijven en niet al te groot . 
Op de site van SHIN geneusd , enkele hondjes gevonden die aan de ‘ eisen ‘ voldeden . En dan de moeilijke beslissing  welke ? 
Ach, misschien dat bruin-wit hondje, dat zo triestig keek ? 
Naar Wilrijk gereden, een eerste wandeling gemaakt en wat me toen opviel was het gemak waarmee ze met mij meeging, alsof we elkaar al jaren kenden.  
Bon, Tita mocht naar Melsele. Maandagavond gehaald, dinsdagmorgen gaan zwemmen. Wat doen we met de Tita ? Thuislaten of meenemen in de auto met als risico een vernielde auto? Waar heb ik mij in hemelsnaam zorgen over gemaakt, Tita maakt immers niets stuk ! 

Sindsdien is het een dagelijkse ochtendroutine, samen vertrekken naar het zwembad, ik in het water en Tita slapend in de auto tot ik terug ben.
Tot de SHIN dag, was ik ervan overtuigd dat TIta de braafste en de liefste hond van heel SHIN was. Tot ik in Zoersel zag dat het daar vol liep met de braafste en de liefste hondjes  ! Maar misschien is Tita toch ietsje ? 
Overigens pluim voor de puike organisatie en ook dank aan Lieven Debrauwer ( van Farah ) voor de mooie TIta – foto’s.
Op die anderhalf jaar heeft Tita eenieders hart veroverd. Zij heeft ook al een hele fanclub opgebouwd. Overal mag ze komen logeren en  iedereen wil met haar gaan wandelen. 
De poezen, die zijn nog steeds de baas over haar. Maar de schrik voor de ezeltjes van Anegria  ( www.anegria.be ) die heeft ze sinds kort overwonnen. 
En ook bij Anegria lopen 7 Shin-hondjes rond, waarmee ze naar hartelust kan ravotten.
Tita loopt ook al los in het bos. Ze snuffelt dan met zoveel concentratie, dat ze de konijnen die voor haar lopen, meestal nooit ziet .  En zeggen dat ze in Spanje eigendom was van een jager. Ik ben zo dankbaar dat haar het trieste  lot van de talloze collega’s jachthonden , bespaard is gebleven.
Ga je met Tita wandelen, dan word je garantie aangesproken. Iedereen krijgt dan haar verhaal en het verhaal van SHIN te horen. En hopelijk kan ik op deze manier mensen aanzetten tot het adopteren van een hond, ipv. de broodfokkers te spijzen.

Bedankt SHIN, en ook nog een dikke dankuwel aan Nancy Bertels en Heidi die de Tita in Belgie hebben opgevangen.



Mvg.
Hilde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten