zaterdag 15 maart 2014

VERHAAL: Liancho

Hallo!

Hierbij wat nieuws over Liancho, die bij ons is sinds 26 februari 2014.

Met Liancho gaat alles behoorlijk goed. Hij had enorm veel stress gehad op het vliegtuig en was stijf van de angst toen hij aankwam. Hij ging zelfs in onze tuin een nestje maken om ’s avonds te gaan slapen, omdat hij binnen veel te bang was, zo zielig.  Natuurlijk hebben we hem met zachte hand de juiste plek aangewezen in een gezellige mand (de meest gezelllige mand van de planeet, ik zeg het u :-) ) aan de radiator.  Het heeft niet lang geduurd vooraleer hij begreep dat het daar toch wel veel leuker was dan buiten.

De week die erop volgde, bleek dat we met een potdoof hondje te maken hadden. Geen wonder dat hij niet luisterde. Na die week besloot ik hem mee te nemen naar de dierenarts voor voedingsadvies en nazicht van zijn oren. Omdat hij nogal last had van oorsmeer, had ze een product in zijn oren gedaan en deze heel stevig gemasseerd - wat hij blijkbaar niet erg vond.  Maar het oorsmeer kon niet de oorzaak zijn van zijn doofheid, vertelde ze.

De dag erna was zijn doofheid echter voorbij! Wij blij natuurlijk! We veronderstellen daarom dat hij zijn oren waarschijnlijk niet heeft kunnen klaren op het vliegtuig – en dat kan in sommige gevallen verdraaid veel pijn doen en je tijdelijk potdoof maken - en dat de stevige massage van de dierenarts wonderen heeft gedaan. Geen wonder dat het beestje over zijn toeren was na de vlucht. Nu begrijpt hij me tenminste als ik 'zit' zeg :-) (en als ik iets lekkers voor zijn neus houd... zo slim is hij wel).

Vanaf dan ging alles snel beter met hem. Hoewel het van nature toch een angstig hondje blijkt te zijn, is er elke dag beterschap, elke dag weer iets nieuws dat hij bijleert. Zo hoef ik hem niet meer te dragen als we op de wandeling een hond passeren. Mits wat zachte dwang en aanmoediging lukt het hem al om er voorbij te wandelen zonder zich los te willen rukken. Ook gaat hij spontaan en heel rustig op de deurmat zitten zodat ik zijn tuigje makkelijk kan aan- of uitdoen. Makkelijk!

Ook zijn brokken vond hij de eerste dagen heel oké, maar omdat hij nogal veel stress had, ben ik begonnen met deels te voeren met rauwe diepvriesvleesmaaltijden aangepast aan de gevoelige maagjes van ‘stresskonijnen’.  Je kan al raden dat meneer zijn brokken niet meer zo interessant vindt.  De gedroogde snacks van kip, vis, eend, rund enz.... vindt hij ook geweldig. Hoe zou je zelf zijn?! :-)

Behalve één stressmoment in het begin, is hij altijd zindelijk geweest. Dat vinden we helemaal geweldig natuurlijk. Uiteraard hebben we hem de eerste week heel veel mogelijkheden gegeven om buiten te gaan met ons, hij moet ook de kans krijgen om zindelijk te zijn. Onze uitbundige beloningen kon hij echter nog niet horen toen ... en wij maar vanalles roepen! :-) De beloningssnackjes daarentegen...dat begreep hij volledig!

Daarna zijn we begonnen met spelletjes aan te leren. De momenten dat ik thuis was, zat hij me zielig aan te staren: “Wanneer doen we iets leuks?” Maar het concept spelen, snapte hij niet. En omdat we geen andere hond hebben, kon deze ook niet het voorbeeld geven. Er zat dus niets anders op dan zelf het voorbeeld te geven, waarvan ik jullie de details ga besparen :-). Ook het vertrouwen in mij was nog niet voldoende, dus kwam ik op het gekke idee om meneer knuffelsessies te geven – die hij gewillig ondergaat en heel lang kan volhouden (zie foto). Maar het heeft gewerkt, en sindsdien is het een zotte doos aan het worden: elke dag wordt hij wat speelser en uitbundiger. Zo begon hij ook heel enthousiast  aan de houten meubels te knabbelen: die leken nog interessanter te zijn dan zijn eigen kauwspulletjes. Maar de citronella lijkt te werken, sindsdien geen schade meer :-).  Hout vasthouden, zegt men dan.

Hoedanook, alle richtlijnen van hondenopvoeding ten spijt: elke hond is toch anders, en Liancho is echt geen hond die gediend is van een strenge aanpak. Een vriendelijke “mag niet” is echt wel voldoende voor hem, anders schrikt hij te hard.

Daarom heb ik – op aanraden van de dierenarts – besloten om een hondenschool te kiezen waar een zachte aanpak gebruikt wordt en ook desgewenst gedragstherapie gegeven wordt. Volgende week hebben we een eerste ‘date’ met de gedragstherapeute om te kijken of hij meteen kan instappen of niet, aangezien hij nog heel bang is van andere mensen en honden. Bizar als je bedenkt dat hij heel zijn leven tussen de honden en de mensen heeft gezeten. Het zou zo leuk zijn om hem van zijn angsten af te helpen, zodat hij onbezorgd kan spelen met zijn soortgenootjes. Wordt vervolgd!

Groetjes,
Lesley



Geen opmerkingen:

Een reactie posten