Ongeveer vier jaar geleden zijn mijn ouders (Marleen Schepers en Erik Beerden) opvanggezin geworden. Het eerste hondje dat we adopteerden, mocht ik kiezen. Het was een moeilijke keuze want er stonden zoveel schatjes tussen! Uiteindelijk heb ik voor Loepa gekozen en ik heb er nooit spîjt van gehad. Toen ze nog in Spanje zat, leefde ze op de straat. Gelukkig hebben de mensen haar daar naar de refugio gebracht en niet veel later liep ze bij ons rond.
Ondertussen is ze mijn beste en trouwste vriendin, ik zou haar niet meer kunnen missen. Een maandje geleden kwamen we op het idee om een vriendje voor Loepa te zoeken. Opnieuw speurde ik heel de Shin-website af. Zo kwamen we uit bij Zebedee (oftewel Zeppe, want zo hebben we hem genoemd). Zeppe was achtergelaten door een Engels gezin dat in Spanje woonde en terug naar Engeland ging verhuizen. Hoe ze hem hebben kunnen achterlaten, blijft voor ons nog altijd een raadsel: zo een grappig, trouw en vriendelijk hondje!
Zeppe was gereserveerd voor ons en het was spannend afwachten tot de dag dat we hem konden gaan halen op de luchthaven van Zaventem. Op 10 juni 2012 was het eindelijk zover! Samen met Loepa, mama en mijn vriend gingen we Zeppe opwachten. Het was zeer emotioneel toen hij aankwam in een kooi met verschillende andere adoptanten. Eindelijk kon ik hem in mijn armen sluiten; wat een heerlijk gevoel!
Tussen Zeppe en Loepa was er onmiddellijk een klik. Ze zijn heel gehecht aan elkaar geworden en doen alles samen, van wandelen tot gezellig tegen elkaar slapen.
Het zijn mijn Spaanse schatjes en ik zou ze voor geen geld van de wereld kunnen missen!
Groetjes,
Anke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten