zondag 27 mei 2012

Esto es España, España...

In Tarifa, achter een winkelcentrum waar dagelijks honderden mensen langskomen, kwamen we onderstaand tafereel tegen. De hondjes werden opgenomen in een kliniek, maar ze hebben weinig kans, ze zijn er erg aan toe.

Terwijl de stranden vollopen met mensen in vakantiestemming, de economische crisis woekert en het leven voorbij raast, laten mensen hun honden steeds vaker aan hun lot over. Maar ook zij hebben recht op leven, ook zij werden geboren om gelukkig te worden, ook zij hebben recht op een waardig bestaan. Al deze pups en hun moeders waren ooit gezond en vol leven en verwachting... .

De Spaanse Seprona werd ingeschakeld, maar ondertussen is het leed geleden. Voor sommigen van hen is hun prille leventje al voorbij. Het arme moedertje probeerde haar overleden pupje nog tot leven te wrijven, maar tevergeefs. De omringende hondjes kijken machteloos toe... .








2 opmerkingen:

  1. Hoe is dit toch mogelijk?
    Waar zijn de mensen hun gevoelens of is hun hart ondertussen van steen geworden?
    Ik hoop dat ze het halen!!!
    Doe jullie best in spanje.
    Ik laat alvast een kaarsje branden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waarom zijn sommige mensen zo harteloos, zo hypocriet en zo egoïstisch ??!!
    Denken die misschien dat een dier geen gevoelens heeft, of geen pijn en verdriet kan hebben...

    Ik vind het zeer hartverscheurend en heel moeilijk om te lezen al die ellende !!

    Wat me ook zo diep raakt is het feit dat mensen jaren in Spanje wonen, nu word het daar ook crisis en ze laten hun hond(en) gewoon achter, laten die mensen hun kinderen ook achter vanwege de crisis ??!!

    Ik hoop in ieder geval dat deze kleine ukjes het halen en dan op weg naar een gouden mandje !!

    1000 x dank aan alle mensen die zich dag en nacht inzetten om deze dieren een goede toekomst te proberen geven, jullie zijn fantastisch !!

    Lieve groet Sandra Biebaut, Pimpernell (ACE/SHIN hondje Pimpernelleke) en haar grote zus Marieken

    BeantwoordenVerwijderen