Niet zo'n best nieuws over Puli.....

Na Puli's vrolijk dagboeknieuws , nu somber nieuws.
Gisteren, donderdagochtend, kon Puli plots niet meer plassen.
Hij werd onrustig en om de paar minuten liep hij naar buiten om te "persen",maar niets hielp.
Hij begon zienderogen op te zwellen.
We hebben meteen de dierenarts gebeld die midden een zware operatiedag zat.
Om half drie mochten we komen.
Na een grondig onderzoek bleek dat hij stenen had in de urineleider en de blaas.
De dokter besloot om meteen te opereren.
We mochten bij hem blijven tot hij in slaap was.
Om half zeven 's avonds was de operatie nog steeds bezig.
Om half elf 's avonds mochten we hem eindelijk ophalen.
Het lange bange wachten was voorbij.
De stenen zijn opgezonden voor analyse.
Daarmee kan de oorzaak achterhaald worden. Indien de stenen een gevolg zijn van het langdurig gebruik van Allopurinol zal de medicatie grondig herzien worden.
Puli ligt er nu als één hoopje ellende bij.
Het plassen is nog niet goed. Er 'loopt' water met bloed weg. Maar echt plassen is er nog niet bij.
De dokter heeft ons verwittigd voor het bloed (dat kan nog een paar dagen doorgaan), maar heeft toch gevraagd of ik straks verslag wil uitbrengen.
Leon heeft ons allen verbaasd.

Toen Puli binnengebracht werd wou hij er meteen opvliegen om te spelen.
Maar op een ferm NEE van ons hield hij zich in.
Dan ging hij op enkele meters afstand Puli ' observeren', en alsof hij begreep dat Puli ziek was liep hij er steeds rustig in grote boog omheen.
Wanneer Puli naar buiten waggelt om water te lozen loopt hij mee maar blijft op een respectvolle afstand.
Ik moet mijn mening over dat knulletje herzien.

Hij is wél een slimmerik en helemaal lief en attent voor Puli.
Gisteren heeft mijn respect voor het vak van dierenarts een enorme boost gekregen.
Die arme man was reeds van in de ochtend aan 'opereren' en onmiddellijk na Puli's spoedoperatie begon zijn spreekuur.
Toen we Puli gingen ophalen moest hij op de koop toe nog naar een patientje.

Ik hou jullie op de hoogte,
groetjes, Alice