Hier eindelijk een berichtje over onze grote vriend. We hebben hem nu ruim een half jaar en is niet meer weg te denken.
We zijn met hem op cursus geweest en daar werd hij de clown van de groep genoemd…….en dat was dus niet omdat hij zo goed luisterde!!!!
Toen we hem een paar weekjes hadden zijn we gaan proberen om hem los te laten lopen maar onze vriend verzon steeds weer iets nieuws met het gevolg dat hij nu niet meer los mag. Het was steeds weer spannend wat hij nu weer ging doen; achter de schapen aan (ook al staat er een hek, meneer vind wel een sluiproute), eenden van hun nest pakken (gelukkig niet doorbijten),achter de poezen aan en dus alle tuinen omploegen,sloten in waar hij niet zelf uit kan komen en konijnen zoeken (is in de weilanden niet erg maar hij ruikt ze ook in de buitenhokken en dus weer die tuinen in)
Kortom hij luistert buiten echt niet!!!
Binnen noemen we hem echter onze “sukkel”, 90% van de dag ligt hij op de bank (deze is dan gelijk vol) dan maar weer in zijn mand of toch maar op de grond. Sjokt een beetje achter je aan voor aandacht, kijkt zo lekker lodderig, maakt niks kapot en kan goed alleen zijn.
Alleen als er eten in de buurt is moet je uitkijken want dan is hij supersnel! De prullenbak is inmiddels ook naar de gang verhuisd want die was niet veilig voor hem.
Inmiddels weet hij wat kluiven zijn (heeft niet heel lang geduurd hoor voor dat hij dat door had). Spelen met een bal begint ook een beetje te komen maar het leukst vind hij wel stoeien! Dat is alleen niet zo makkelijk want voor mij en de meiden is hij veel te groot en te sterk dus blijft alleen het baasje over. Hij weet dat ook wel want hij probeert het eigenlijk nooit bij ons maar zodra manlief thuis komt……hij laat hem niet eerder met rust tot ze wat gestoeid hebben.
Met andere honden is het van zijn kant eigenlijk altijd wel goed, hij wil altijd even snuffelen en dan klaar. Maar van de andere kant is het dus niet altijd goed, waarschijnlijk zijn ze onder de indruk van zijn grootte en doen ze uit voor zorg maar vast lelijk maar tot nu toe reageert hij daar niet echt op. Wat maar goed is want als hij echt wat in zijn hoofd heeft hou ik hem niet hoor!
Op 1 van de foto’s staat hij samen met de hond van vrienden van ons,echt zijn vriendin, daar is hij helemaal weg van en zij gelukkig ook van hem.
Daar waren we een daagje naar het bos waar hij wel los kan.
Nou het is een lang verhaal geworden maar dan zijn jullie weer op de hoogte!!
Bijna dagelijks kijken we op de site voor het laatste nieuws, ga zo door!
Van Gandor nog een dikke zoen voor Jolien!
Liefs van ons; Dennis,Marjolein,Ilse,Amy en Gandor.
Nederland 17 juli
Echt super om Gandor zo gelukkig te zien, hij was één van mijn favoriete opvanghonden. Ik denk nog veel aan hem, en als je dat dan ziet...zalig gewoon!!!
BeantwoordenVerwijderen