Brave Heart

We hebben je maar even gekend, je had zelfs geen naam maar we zullen je nooit vergeten...Je was de dapperste onder de paarden en daarom heb ik jou dan ook deze mooie naam gegeven!"BRAVE HEART", Dat was jij zeker, lief dapper paard...

We hebben jou ontmoet in een voor jou afschuwelijke onwaardige toestand, je leed helse pijnenzelfs ademen was bijna onmogelijk geworden.Je was het slachtoffer geworden van een totale gruwelijke verwaarlozing,mishandeling is mischieneen gepaster woord..

Hier in Belgie , op amper 2km van mijn deur,weken was jouw lijdensweg al aan de gang... of maanden??? Wie zal het zeggen?

Pijn,angst,ademnood,honger,wanhoop...totdat je bijna op het punt was gekomen om op te geven.Want er kwam geen hulp,niemand hoorde jouw stil gekreun, jouw moeizame ademhaling.Niemand zag de ellende en de pijn die steeds ondraaglijker werd...Er waren nochtans mensen genoeg in de buurt, mensen op zoek naar leuk tof paardje om mee terijden,liefst een mooi en een slim en een perfect paard.Geen vuil mager stinkend geraamte dat aan het wegteren was...Zonder scrupules, met totaal geen schaamtegevoel liepen ze aan jouw stal voorbij, geen dierenarts werd geraadpleegd,je kon zelfs niet geslacht worden want je had geen chip !!!!!!!!!!!!!!!!!Eten geven was ook niet meer nodig , dat kon je niet meer....zelfs waardig sterven was jou niet gegund.
En toen bracht het lot Jolien en mijzelf op jouw pad....Sprakeloos waren we,de wereld stopte,dit was te erg,hier in mijn dorp,zomaar voor het oog van velemensen, niet verdoken in een donker kot....nee open en bloot....Wij waren ook op zoek naar een tof paardje, eentje dat we maybe een betere thuis konden geven..?Maar dit was te erg voor woorden, een nachtmerrie !! De eigenaar of handelaar of verantwoordelijke hoe noem je zo iemand ..?????????????????? Hij was heel blij dat wij hem wilden, hij wou hem zelfszo snel mogelijk leveren alhoewel hij het bespottelijk vond want; HET PAARD WAS TOCH AL DOOD
een uurtje later bracht ik je in onze weide, ongelooflijk dat je die rit op de trailer nog overleefde.Het was zo zielig maar ook zo ontroerend want toen je het malse groene gras zag en de rust en de liefde voeldeleek je even op te fleuren...je wou zelfs grazen, maar het slikken lukte niet meer...We zagen zelfs wat hoop in die mooie maar doffe droevige ogen, eventjes hobbelde je nog wat rond,het was aandoenlijk... dan ook nog even rollen in het zand

Arme jongen, wat was je dapper....Ik heb nog 2 dierenartsen opgeroepen en die waren direct ter plaatse,ook zij waren ontzet,geschokt. Samen probeerden we nog een manier te vinden om jouw lijden te verlichten....helaas, voor jouwas alle hulp te laat gekomen...Het enige dat we nog konden doen was jou zachtjes laten gaan zodat je een vreselijke langzame dood bespaard bleef.
Ik heb je nog geknuffeld en gezegd hoe dapper je wel was en hoe goed je je best had gedaan.Huilend heb ik het bloed en de etter uit je ogen,mond en neus geveegd, je hebt nog wat gras geknabbeld,je had er nog zo'n zin in,je wilde zo graag maar je kon niet niet.Stillekes ben je weggegleden in een diepe slaap....

Rust nu maar uit BRAVE HEART .... je hebt zo hard gevochten en gestreden ....
Uit de grond van mijn hart hoop ik, wens ik vurig dat een ergens een mooie eindeloze paardeweidebestaat waar hij straks voor altijd kan genieten!!!Dankuwel Jolien dat we dit samen gedaan hebben, het was niet veel maar hij moet nu tenminste niet meer lijden...

Hilde